Strona 286
Tom II
Jeżeli [postulanci] przy wstępowaniu przekazaliby Stowarzyszeniu jakieś dobra ruchome lub w postaci pieniężnej gotówki, to przy wystąpieniu zwróci się im takowe, bez żadnego jednak procentu za czas miniony, i bez tego, co wydało się na nich za ich zgodą czy na ich życzenie.
[17k] W czasie nowicjatu klerycy będą zajęci: 1) Uczeniem się świętych Reguł i Konstytucji, z którymi powinni się zaznajomić, oraz wykonywaniem tego wszystkiego, co kształtuje życie doskonałego nowicjusza; 2) osobnym studium Nowego Testamentu, poczynając od Ewangelii św.; 3) studiowaniem Katechizmu Rzymskiego, przykładając się do tego z taką pilnością, by po ukończeniu nowicjatu posiadali pełną znajomość nie tylko Nowego Testamentu, ale i katechizmu.
[171] Bracia pomocnicy w czasie nowicjatu będą zajęci: 1) Uczeniem się świętych Reguł i Konstytucji, z którymi powinni się zapoznać, oraz zdobywaniem tego wszystkiego, co w kondycji braci składa się na kształtowanie życia doskonałego nowicjusza; 2) odpowiednim opanowywaniem nauki katechizmu i umiejętnego służenia do Mszy św.; 3) wykonywaniem prac zawodowych i rzemieślniczych, na których się znają, zgodnie z potrzebami wspólnoty czy Stowarzyszenia, a także przyzwyczajaniem się do wykonywania, co w służbie wspólnoty jest potrzebne przy wszystkich pracach braciom właściwych.
[17ł] Prócz tego wszyscy powinni być dobrze pouczeni o zobowiązaniach, jakie każdy przyjmuje na siebie w uroczystej konsekracji przez umowę zawieraną ze Stowarzyszeniem, oraz o tym, do czego zobowiązuje się Stowarzyszenie.
Wszyscy, którym dane będzie złożenie uroczystej konsekracji, przygotują się do niej nową spowiedzią generalną lub przynajmniej spowiedzią z okresu od ostatniej spowiedzi generalnej, odbytej przed wstąpieniem do nowicjatu[468].
[18] CODZIENNA PAMIĘĆ PRAKTYCZNA O NAŚLADOWANIU PANA NASZEGO JEZUSA CHRYSTUSA W ZACHOWYWANIU ŚWIĘTYCH REGUŁ I KONSTYTUCJI[469]
(1845—1849?; OOCC III 34—39)
Każdy chrześcijanin z upodobaniem myśli o tym, że powinien naśladować Pana naszego Jezusa Chrystusa, ale niewielu jest takich, którzy
[468] Orlandi umieścił w tym miejscu rękopisu taką uwagę: „Przedstawiony co dopiero sposób przyjmowania, zatrzymywania i zwalniania nowicjuszów nie był nigdy przez naszego Założyciela stosowany, w praktyce zaś łączy się z wieloma niedogodnościami. Dlatego N[asz] Opciec] uznał i przyjął w praktyce sposób jezuicki, który jest taki”. Następuje krótka prezentacja sposobu przyjmowania kandydatów i zwalniania mistrza nowicjuszów. Zob. też Klambr, s. 74—76, nry [4] — [9].
[469] Nie da się z całą dokładnością ustalić daty powstania tego ważnego dla Stowarzyszenia Pisma. W każdym razie trzeba uznać za pewne, że po chodzi z okresu, gdy Stowarzyszenie (Congregazione) już istniało, a zatem najwcześniej w r. 1845; pewne dodatki do tekstu pochodzą z lat późniejszych, możliwe, że nawet z 1849 r. Według ks. Fallera, opierającego się na wyjaśnieniach ustnych ks. Hettenkofera, rzecz powstała po opracowaniu pierwszej wersji Podręcznika Reguł (1846) w celu przypominania członkom o konieczności przestrzegania prawa Stowarzyszenia, o czym Podręcznik, z uwagi na swój charakter normatywny, nie mówi dość wyraźnie. „Codzienna pamięć praktyczna” stanowi nie dający się zastąpić dokument Założyciela, związany z wyjaśnianiem Reguł, choćby z tej racji, że ma je poprzedzać, a nawet ma być wydany osobno, „by można go było czytać często w każdym odpowiednim momencie” (por. nr [18a]). Tekst polski z pewnymi skrótami zob. u ks. J. Wróbla, Wielebny Założyciel przypomina, Poznań 1949 45—48.