Strona 280
Tom II
czy zaległe[449], a w miarę zbierania przekazywać je będą konsulcie ustronia czy Konsulcie generalnej.
Raz w roku panowie pełnomocnicy złożą ogólne sprawozdanie z prowadzonego przez siebie całorocznego zawiadywania.
(1843?; OOCC III 120—133)
Ci, którzy czując powołanie chcą wstąpić do Stowarzyszenia, powinni szukać jedynie Boga, Jego chwały oraz uświęcenia duszy własne, i dusz bliźnich, zgodnie ze świętymi Regułami i Konstytucjami Stowarzyszenia.
[14a] Nie przyjmuje się takich, którzy nie wykazują się dobrą postawą religijną i moralną połączoną z dobrą opinią; a gdy ktoś ma przez pewien czas jakiś nałóg — jeżeli nie dawał przez dostateczny okres czasu prawdziwych dowodów swego nawrócenia, ciesząc się prócz tego zawsze dobrym imieniem; nie był też nigdy pozwany do sądu ani skazany przez żaden trybunał.
[14b] Jeżeli jest w długach, ma je uiścić przed wstąpieniem do Stowarzyszenia. Nie powinien być wplątany w sądowe spory ani uwikłany w sprawy administracyjne. Ma być wolny od obowiązku zawarcia małżeństwa, gdyż powinien wstępować bez jakiejkolwiek przeszkody ze strony świata.
Kto nosił już habit innego zakonu lub zgromadzenia, nie może by przyjęty, chyba w bardzo wyjątkowym wypadku; ale wypadek tak należy rozważyć z całą dojrzałością i wiele trzeba się modlić, by po znać, że będzie to z wielką chwałą Bożą i z duchowym pożytkiem Stowarzyszenia[451].
[14c] Aby kandydat został przyjęty na kleryka, powinien wprzód ukończyć studium retoryki lub przynajmniej studia humanistyczne, ta by mógł dobrze tłumaczyć pisarzy łacińskich i dobrze pisać w tym języku; ma posiadać dostateczne zdolności, by stać się pracownikiem ewangelicznym pożytecznym dla Kościoła w duchu Stowarzyszenia; rat posiadać dobre zdrowie i dostateczne siły fizyczne, by sprostać trudom świętego posługiwania; ma posiadać powierzchowność, która by budowała i pociągała dusze do Boga, a przynajmniej ma się nadawać do tego, by poprzez formację w nowicjacie i poprzez praktykę życia w Stowarzyszeniu
[449] „w imię miłości” dodano później; zniekształcony przymiotnik rretratte próbujemy oddać przez „zaległe”, ale taki sens nie jest pewny.
[450] Zob. wyżej przyp. 18 przy nrze [12].
[451] Słowa: „by poznać (..)”, aż do końca zdania, zostały dodane w czasie późniejszym.