Strona 259
Tom II
W czwartym dniu przeprowadza się dyskusje na te tematy. W dniu piątym uchwala się rezolucje i zarządzenia ogólne i szczegółowe, zależnie od potrzeb, a także wydaje się dekrety.
[692] Wszyscy uprawnieni członkowie przed rozpoczęciem obrad odprawiają codziennie godzinną mniej więcej, pierwszą medytację, mającą za przedmiot:
Następstwa wyborów przeprowadzonych w duchu prawości na większą chwałę Boga;
Następstwa wyborów przeprowadzonych pod wpływem [nieuporządkowanych] namiętności czy subiektywnych upodobań.
W celu przygotowania się do posiedzeń przewidzianych dla przedyskutowania spraw, co do których ma zapaść decyzja, odprawią drugą medytację na takie tematy:
Owoce dyskusji przeprowadzonej w duchu gorliwości ożywionej najżywszym pragnieniem większej chwały Bożej i pożytku dusz;
Następstwa dyskusji prowadzonej bez gorliwości, a za to z myślą o poparciu własnej opinii czy [nieuporządkowanej] namiętności.
[693] Po medytacji udadzą się na nawiedzenie Jezusa, obecnego w Najśw. Sakramencie, i Najśw. Maryi Panny oraz odmówią modlitwę do św. Apostołów o światło i o prawdziwą żarliwość.
Następnie udadzą się na posiedzenie, gdzie odśpiewa się nabożnie Veni Creator Spiritus z wersetem i z modlitwą własną [do Ducha Świętego], do Najśw. Dziewicy i do św. Apostołów.
Wyobrażając zaś sobie, że znajdują się na spokojnych zebraniach św. Apostołów, niech się starają współzawodniczyć z nimi w miłości i gorliwości przy roztrząsaniu spraw omawianych na każdym zebraniu.
Po zamknięciu posiedzenia odprawią dziękczynienie i udadzą się znów na nawiedzenie Najśw. Sakramentu i Najśw. Maryi Panny.
Przy końcu konsulty elekcyjnej i konsulty, która podjęła uchwały, zarządzenia i dekrety, odśpiewają Te Deum.
[694] Przełożony generalny i prowincjałowie na początku swego urzędowania roześlą okólnik do każdego ustronia swej kompetencji, by wszystkim członkom dać wyraz swej miłości w Jezusie Chrystusie i zachęcić ich do jak najdoskonalszego przestrzegania [obowiązków] i do wykonywania dzieł pilniejszych z uwagi na wymogi chwili i pilne potrzeby Kościoła świętego.
Każdy prowincjał przeprowadzi z urzędu wizytację wszystkich ustroni należących do Prowincji w celu utrzymania ich w doskonałym przestrzeganiu tego co do nich należy oraz w celu podjęcia odpowiednich kroków zmierzających do większego udoskonalenia wszystkich [członków] i do [pełnienia] dzieł na większą chwałę Bożą i na większe uświęcenie dusz[419].
[419] Teraz w RW następowały, umieszczone w późniejszym czasie przez Orlandiego, słowa o zasługach pracy członków części ośrodkowej i kierownicze Zjednoczenia, jak i inne teksty nie włączone do Klambr. Zob. OOCC II 537 – 566.