Strona 256
Tom II
O 4.1/4 [= 20.15] — koniec rekreacji, ogólny rachunek sumienia, modlitwy
O 3 [=21.00] —spoczynek
[679] Nie będzie się wychodziło z ustronia na spacer przed 15.30; wróci się zaś najpóźniej o 17.30.
Zobowiązani do modlitwy brewiarzowej powinni przed wyjściem odmówić Matutinum i Laudes z dnia następnego — w okresie od 1 kwietnia do końca września. W okresie od 1 października do końca marca, kto przed wyjściem z domu czy przed spacerem nie odmówił Matutinum i Laudes, powinien to zrobić natychmiast po powrocie do domu albo po samotnym spacerze.
Rozdział 7 O modlitwach za zmarłych
[680] Aby nie powiększać wydatków pocztowych, spis zmarłych w ciągu roku wysyła się do każdego ustronia raz na rok; jednakże by zmarli nie pozostawali bez modlitewnej pomocy, wszyscy księża i klerycy odmówią raz w miesiącu Matutinum i Laudes z Oficjum za zmarłych, bracia zaś piętnaście dziesiątków Różańca.
[681] Za zmarłych w świętych ustroniach księża ofiarują pięć razy w miesiącu te części Najśw. Ofiary, które stanowią najbardziej osobne jej owoce.
Klerycy i bracia ofiarują Komunię św. pięć razy w ciągu miesiąca.
Wszyscy wchodzący w skład wspólnoty przy każdym świętym ustroniu ofiarują zasługi wszystkich swych dobrych uczynków ku wspomożeniu dusz czyśćcowych, a szczególnie zmarłych w ustroniach, w gorącym pragnieniu, aby im przypadło w udziale jak najwięcej z tego, co się Bogu podoba.
[682] Nadto zachęca się wszystkich, by wciąż starali się troskliwie o pomnażanie wszelkich dobrych dzieł i modlitw, jakie są tylko możliwe, szczególnie te, które papieże obdarzyli hojnie ze skarbca świętych odpustów. Toteż wszyscy kapłani po Mszy, a wszyscy klerycy i bracia po Komunii św., będą nabożnie odmawiać następującą [modlitwę]:
Modlitwa do Jezusa Ukrzyżowanego[416]
[683] Oto ja, o dobry i najsłodszy Jezu, upadam na kolana przed obliczem Twoim i w największej żarliwości ducha proszę Cię i błagam, abyś wszczepił w serce me najwyższe uczucia wiary, nadziei i miłości oraz prawdziwą skruchę za grzechy moje i silną wolę poprawy. Oto z wielkim uczuciem i boleścią serca oglądam w duchu pięć ran Twoich i myślą w nich się zatapiam, mając przed oczyma to, co w usta Twoje,
[416] Zob. Enchiridion Indulgentiarum, Typis Polygl. Vaticanis 1968, s. 53, nr 22.