Strona 251

Tom II

za stosowne dla lepszego zrozumienia przedmiotu i przyczyniając się do tego, by dyskusja stała się dla wszystkich bardziej pożyteczna.

Aby jednak ćwiczenia te nie odbywały się ze szkodą dla czyjejś pokory czy miłości, niech pamięta każdy na obecność Bożą, a także na to, że omawiane przedmioty odnoszą się wprost lub ubocznie do Boga, że Bóg jest istotną prawdą i miłością, że wobec tego nie wypada wykraczać przeciw pokorze, by [przez to] nie naruszyć prawdy o miłości, a tym samym nie obrazić Boga, który z istoty swej jest Mił ością.

Rozdział 5[411]

Określenie znaków [wzywających] na zwyczajne i nadzwyczajne akty wspólnotowe, a przepisanych ku pożytkowi w życiu wewnętrznym i zewnętrznym

[665] Wszystkie znaki wzywające na akty wspólnotowe mają być poprzedzane trzema dłuższymi uderzeniami dla przypomnienia obecności Boga, dla pobudzania do nieustannego wielbienia na j chwalebniejszej tajemnicy Trójcy Przenajświętszej i dla częstej a ufnej modlitwy, by wszystkich nas umacniała potęga Ojca, oświecała mądrość Syna i uświęcała miłość Ducha Świętego.

[666] Przed pobudką na wspólne wstanie, dla podanych co dopiero powodów, uderzy się w dzwon trzykrotnie, a po bardzo krótkiej przerwie nastąpi dziewięć nowych uderzeń — razem dwanaście.

Na pierwsze wspólne ćwiczenie daje się znak trzynastoma uderzeniami na cześć św. Apostołów łącznie ze św. Pawłem.

Znakiem na drugie wspólnotowe ćwiczenie będzie dziewięciokrotne uderzenie ku czci dziewięciu chórów anielskich. Podobnie, na przemian, daje się znaki [wzywające] na wszystkie codzienne akty wspólnoty.

[667] Powód wprowadzenia dziewięciu uderzeń na cześć dziewięciu chórów anielskich jest ten, by wszyscy rozpoczynali, wykonywali i kończyli wszelkie zajęcia dnia i całego życia ufni w potężną opiekę wszystkich duchów błogosławionych, tworzących dziewięć chórów anielskich, a prócz tego, by uprosić łaskę naśladowania ich życia niebiańskiego, kiedy jeszcze — jako wędrowcy — jesteśmy na tej ziemi. Dlatego:

[667a] 1. Aby naśladować Serafinów, którzy nieprzerwanie miłują Boga, powinni [wszyscy] w ciągu dnia często wzbudzać akty gorącej miłości Bożej i odnawiać intencję pełnienia wszystkiego z czystej miłości do Boga, by wieść życie najczystszej i najżarliwszej miłości Bożej.

2. Aby naśladować Cherubinów, oglądających Boga, powinni w ciągu dnia często kierować myśl do Boga i do Jego Boskich przymiotów.

[411] Warto zwrócić uwagę na nieproporcjonalność rozdziału 4, który rozpoczyna się od nru [528], a kończy nrem [664].