Strona 250
Tom II
4. Że pokorny prostaczek przed Bogiem jest przedmiotem Jego upodobania, gdy tymczasem pyszniący się erudyta stanowi przedmiot odrazy i zagniewania nieskończonej Mądrości.
[661] Wskazówki dotyczące ćwiczeń w naukach teologicznych
Nie wystarczy odbycie podstawowych studiów, ale jest rzeczą konieczną, by [duchowni] stale je pogłębiali, aby tym samym mogli coraz lepiej służyć Kościołowi Chrystusowemu. Dlatego:
Kapłani Stowarzyszenia Pobożnego Zjednoczenia we wszystkich godzinach wolnych od wspólnotowych ćwiczeń i zajęć świętej posługi, jakim się poświęcają zgodnie z zarządzeniem czy pozwoleniem rektora, powinni u siebie w pokoju czy, za zgodą rektora, w bibliotece oddawać się studiom teologicznym, szczególnie tym, których większą odczuwają potrzebę i przez które mogą być Kościołowi bardziej przydatni.
[662] Aby zaś takie oddawanie się studiom było zawsze czynne i ożywione, w każdy dzień tygodnia odbywać się będzie w półtorej godziny przed południem studyjna konferencja, trwająca aż do szczegółowego rachunku sumienia. Urządzać się ją będzie według następującego rozkładu przedmiotów i dni:
W poniedziałek — Pismo św. ze szczególnym uwzględnieniem Starego Przymierza jako zapowiedzi Nowego, przy czym poprzez rozwijanie figur i proroctw należy podkreślać prawdziwość Nowego. Należy też przeprowadzać egzegezę trudniejszych, a bardziej doniosłych tekstów.
We wtorek — teologia dogmatyczna i apologetyczna. Powinno się rozpatrywać ważniejsze kwestie celem obrony prawd katolickich, szczególnie tych, które w związku z błędami danej epoki są bardziej przez nieprzyjaciół kwestionowane.
We środę, czwartek i piątek — teologia moralna, pastoralna, ascetyczna i mistyczna. Przerabia się systematycznie ważniejsze zagadnienia, a również rozpatruje się praktyczniejsze kwestie w celu ich rozwiązywania.
W sobotę — historia Kościoła i św. liturgia.
[663] Tematy z poszczególnych przedmiotów ma na każdy tydzień wyznaczać prefekt studiów, podając na tablicy do wiadomości ogółu na początku każdego miesiąca te, które w ciągu tegoż miesiąca mają być omawiane.
Codziennie jeden [z członków] powinien omawiać kolejno wyznaczony mu temat, wychodząc z wyłożenia nauki czy faktu, przytaczając racje rozumowe lub opierając się na powadze lub na dokumentach, wyprowadzając z tego wnioski, pouczające refleksje i spostrzeżenia, mogące służyć powszechnemu zbudowaniu. Mamy bowiem nabywać wiedzę, która nie nadyma, lecz buduje [por. 1 Kor 8, 1].
[664] Po wystąpieniu mówiącego według kolejki, każdy może wysunąć odpowiednie swe spostrzeżenia, dopowiadając wszystko, co uważa