Strona 248
Tom II
czuwając też nad tym, by wyjaśnienia ujawniały, że wyjaśniający rozumie naukę i wykłada ją zrozumiale.
O studiach teologicznych
[651] Mają przechodzić kurs świętej nauki przez okres czterech lat.
Oddawać się będą studiowaniu Pisma św., teologii dogmatycznej, apologetycznej, moralnej, pastoralnej, ascetycznej i mistycznej, a także historii Kościoła.
Będą codziennie uczestniczyć w czterech godzinach wykładów: w dwu przed obiadem i w dwu po obiedzie.
[652] W czasie pierwszej przedpołudniowej godziny odbywa się wykład z Pisma św.
W drugiej wykłada się teologię dogmatyczną i apologetykę.
W pierwszej godzinie po obiedzie omawia się zagadnienia [z teologii] moralnej, pastoralnej, ascetycznej i mistycznej; w drugiej — historię Kościoła.
[653] Poprzez wszystkie lata studiów filozoficznych i teologicznych ma się codziennie powtarzać wyjaśnienia z poprzednich wykładów.
Raz w tygodniu urządza się powtórkę z wszystkich poprzednich wykładów.
W soboty [studenci] wygłaszają kolejno opracowania[409] połączone z [późniejszym] roztrząsaniem, przed którym dyskutuje się nad dowodami zastosowanymi w opracowaniu.
Co drugi miesiąc odbywają się kolokwia, czyli ustne sprawdzania z całego przerobionego materiału.
W każdym półroczu urządza się odczyt, przy czym autor wyznaczany jest przez losowanie.
[654] We wrześniu przy końcu roku szkolnego odbywa się egzamin konkursowy dla zatwierdzenia pierwszego, drugiego i trzeciego stopnia.
Aby uzyskane stopnie nie stały się podnietą pychy czy miłości własnej, każdy po uzyskaniu stopnia powinien poprosić rektora, by ten z łaski swej wyznaczył jakiś akt upokorzenia i pokuty.
Języki obce
[655] Ci, co czują powołanie do zagranicznych misji, muszą się nauczyć języka tego ludu, wśród którego będą misje prowadzić, dlatego:
Gdy się określi, do jakiego ludu ma się [kandydat] udać, będzie on musiał zabrać się do nauki jego języka.
[656] Jeżeli student obdarzony bystrym umysłem, szczęśliwą pamięcią i dobrym zdrowiem może w czasie kursu swych regularnych studiów oddawać się równocześnie nauce języka, niech się do tego zabiera
[409] Nie jest jasna myśl tego przepisu, zwłaszcza co do słowa argomentazione. W tekście polskim podajemy sens, jaki wydaje się prawdopodobniejszy.