Strona 247
Tom II
Będą mieli codziennie trzy godziny wykładów, z których dwie [będą], osobno z zakresu logiki i osobno z metafizyki, jedna zaś z zakresu algebry i geometrii.
Prócz tego będzie codziennie jednogodzinna konferencja przeznaczona na omówienie materiału wysłuchanego na wykładach.
Wszystkie pozostałe godziny, wolne od wspólnotowych ćwiczeń, studenci powinni spędzać na pogłębianiu wykładów i na opracowywaniu dyskusyjnych referatów bądź w pokoju, bądź w bibliotece, jeżeli otrzymają na to pozwolenie.
[647] W drugim roku przerobią etykę i fizykę oraz uczyć się będą dziejów Starego i Nowego Testamentu według metody opartej na tekstach świętych, albo przynajmniej na podstawie dwutomowego dzieła O. Calmeta[408] albo innego autora, jeżeli rzecz traktuje on metodą uporządkowaną i jeszcze krócej i pożyteczniej.
Będą mieli dwa wykłady: jeden z zakresu etyki, drugi z fizyki. Prócz tego na trzeciej godzinie wygłaszać będą z pamięci fragmenty ze Starego i Nowego Testamentu, wyznaczone przez kierującego tym ćwiczeniem.
[648] W wygłaszaniu z pamięci dziejów świętych nie chodzi o powtarzanie słowo w słowo, ale raczej mają je odtwarzać tak, by wykazać się, że dobrze zrozumieli część odtwarzanej historii świętej.
Kierownik tych ćwiczeń nie powinien dawać pierwszeństwa wykładom, lecz niech wyznacza rozdziały, których [studenci] mają się nauczyć, ponieważ nie powinno tu chodzić o wyjaśnianie im Pisma św., lecz o zapoznanie ich z dosłowną historią. Dlatego wystarczy wyznaczyć im tylko rozdziały, jakie powinni przyswoić sobie w pokoju.
Odpowiedzialny za ćwiczenia nie zadowoli się sprawdzeniem codziennych odpowiedzi studentów, lecz w ciągu tygodnia będzie kilka razy stawiał pytania z przerobionego materiału, by doprowadzić do tego, iżby studenci starannie zachowywali go w pamięci.
Ponadto będą jeszcze mieli jedną godzinę powtórki z materiału wyłożonego z dziedziny etyki i fizyki.
[649] W ciągu tych dwu lat w okresach wakacyjnych, dopóki nie wprowadzi się studium literatury łacińskich klasyków chrześcijańskich, [studenci] będą mieli ćwiczenia z literatury kościelnej, z Pisma św. i Ojców Kościoła; będą też mieli lekcje o głównych zasadach wymowy świętej w zastosowaniu do kazań, a także o misjach.
Począwszy od pierwszego roku filozofii poprzez cały okres studiów teologicznych studenci mają przyswajać sobie około dwudziestu pięciu wierszy z listów św. Pawła na pamięć; mają je wygłaszać na sali w związku z historią Starego i Nowego Testamentu.
[650] We wszystkie niedziele [studenci] będą wyjaśniać określone części Katechizmu Rzymskiego; kierować tym będzie prefekt studiów,
[408] A. Ca Im et (1672—1718), Histoire Sainte, Paris 1718.