Strona 245

Tom II

4. Zwracanie uwagi dotyczy jedynie naruszania Reguł[406].

[639] 5. Przed zwrócenie uwagi powie każdy:

„Chociaż nie znam swych własnych wielkich błędów, to jednak muszę wyznać, że skoro spostrzegłem u mego brata N.N. brak A., jest to znak, że u mnie są błędy większe i zgubniejsze. Módlcie się za mnie, bym się poprawił ze wszelkich moich braków”. Potem usunie się na bok, by za upomnianego brata odmówić w milczeniu „Ojcze nasz”, „Zdrowaś”, „Chwała Ojcu”.

6. Mający otrzymać upomnienie, zaledwie usłyszy swe imię, padnie z wielką pokorą na kolana, mając w pamięci św. Pawła, który radował się ze swych słabości [por. 2 Kor 12, 9], albowiem świadomość tychże pomagała mu do większego jeszcze upokarzania się, skąd płynęła dlań coraz większa moc Jezusa Chrystusa. Dlatego [napominany] powinien się cieszyć, gdyż przez tego rodzaju napomnienie usposobi się łatwiej do naśladowania św. Pawła Apostoła.

[640] 7. Z upodobaniem duchowym wysłucha tego, co powie mu rektor, oraz poleci się modlitwom wszystkich, mówiąc żarliwie z głębi serca:

„Proszę o dar miłości w postaci Waszych modlitw, abym się poprawił”.

8. Wobec wytykania swych błędów nikt nie będzie się usprawiedliwiał przed obecnymi; gdyby jednak usprawiedliwienie było konieczne, można to z rektorem omówić prywatnie. A dla wszystkich ma pozostać ogólną zasadą, że jakkolwiek wskutek nieporozumienia może ktoś być napominany bez własnej winy, nie poniesie on jednak nigdy uszczerbku na swej czci, gdyż wiadomo, że nikt nie może się usprawiedliwiać [publicznie].

[641] 9. Po ukończeniu wytykania braków przejdą wszyscy do sąsiadującego z kaplicą pomieszczenia i uklękną przed rektorem, który odezwie się w te słowa:

V. To jest przykazanie moje.

R. Abyście się wzajemnie miłowali [por. J 15, 12] jako i Ja was umiłowałem.

V. Jeden drugiego brzemiona noście.

R. A tak wypełnicie prawo Chrystusowe [por. Ga 6, 2].

Módlmy się

Tchnij w nas, o Panie, Twojego Ducha miłości i w dobroci Swojej zjednocz tych, których karmić raczysz jednym Chlebem Niebieskim i pozwalasz w jednym przemieszkiwać domu. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.

V. Pan nasz Jezus Chrystus niechaj nas natchnie jednym duchem w doskonałej miłości [por. Flp 2, 2].

[406] Ważne to wyjaśnienie pochodzi od kard. Lambruschiniego. Od niego też pochodzi numeracja (1 -9).