Strona 237

Tom II

Ogólny rachunek sumienia, pobożne praktyki i modły jakie należy odprawić przed udaniem się na nocny spoczynek

[615] Po rekreacji wszyscy jeszcze bardziej ożywieni duchem wiary, gorliwości i miłości udadzą się do chóru, odmawiając na głos Psalm (116) Chwalcie Pana wszystkie ludy itd., z jak najżywszym pragnieniem, by cały wszechświat Boga poznał, wychwalał, miłował i uwielbiał[379], a w razie potrzeby będą to powtarzać aż do wejścia do chóru.

Po dokonaniu przez wszystkich zwyczajnej krótkiej adoracji Najśw. Sakramentu w milczeniu, czytający modlitwy zaczyna:

[616] Przyjdź, Duchu Święty (itd., z dodatkiem Alleluja w czasie wielkanocnym).

Ześlij Ducha Swego Stworzyciela (w czasie wielkanocnym: Alleluja)

A odnowisz oblicze ziemi (w czasie wielkanocnym: Alleluja).

Módlmy się

[Następują trzy modlitwy: Deus qui corda fidelium, Deus qui superbis resistis, Omnipotens et mitissime Deus, jak w nrze [547], zamknięte: Per Christum Dominum ncstrum. Amen.].

[617] Uprzytomnijmy sobie w wierze, że znajdujemy się w obecności Boga, oddajmy Mu głęboką cześć Boską i dziękujmy Mu za dobrodziejstwa otrzymane szczególnie w dniu dzisiejszym.

Następuje parę chwil przerwy, by każdy sam od siebie mógł wykonać tego rodzaju akty, po czym:

Wyobraźmy sobie, że stoimy przed trybunałem Boskim, aby zdać rachunek z całego naszego życia, i zbadajmy się co do grzechów popełnionych dziś myślą, słowem, uczynkiem i zaniedbaniem, a ze szczególną starannością co do tych, które łatwiej popełniamy.

Parę chwil przerwy.

Starajmy się usposobić do aktu szczerego żalu.

Przerwa, by każdy miał czas na obudzenie tego aktu z głębi serca.

Prośmy o takie usposobienie ducha, w jakim chcielibyśmy się znajdować w strasznej chwili naszej śmierci.

Przerwa, w której każdy niech prosi o uzyskanie łaski, by takie usposobienie mógł w sobie obudzić w stopniu doskonałym.

[618] Prowadzący modlitwy mówi sam w duchu pokory i skruchy[380] : Spowiadam się Bogu wszechmogącemu (…) i was, bracia, o modlitwę za mnie do Pana Boga naszego. Amen.

[379] W oryginale był jeszcze dodatek: „po czym dla przygotowania się i zdania na śmierć, odmówią kantyk: «Teraz puszczasz sługę swego w pokoju» (Por. Łk 2, 29-32)”.

[380] To co następuje do nru [623] włącznie jest bardzo podobne do modlitw brewiarzowej Komplety.