Strona 220
Tom II
wieczności i przez całą wieczność), a nade wszystko, łącząc się z Jezusem i z Maryją Niepokalaną, ofiaruję Ci przenajdroższą Krew Tegoż Jezusa Chrystusa, Jego najświętsze życie, Jego najsroższe cierpienia ducha, Jego najboleśniejszą mękę, konanie i śmierć, Jego nieskończone zasługi i zasługi Jego Kościoła przeszłe, obecne i przyszłe — a wszystkie przedstawiam sobie nieskończenie pomnożone w każdym momencie nieskończonym od całej wieczności przez całą wieczność — na odkupienie moich grzechów i grzechów całego świata.
[562] Ofiaruję Ją na potrzeby Kościoła świętego i całego świata, dla pełnego rozszerzania, rozwijania i utrwalenia się naszego Stowarzyszenia i całego naszego zbożnego Zjednoczenia i na ich cele, dla natychmiastowego wyzwolenia wszystkich dusz czyśćcowych obecnych i przyszłych, a także na podziękowanie, jak gdybyś obecne już wyzwolił i jakobyś po tym ofiarowaniu składanym przeze mnie już przyrzekł, że wyzwalać będziesz wszystkie natychmiast, aż do końca świata.
[563] Ofiaruję to też na wszystkie możliwe cele, jakie się Tobie podobają, na zaradzenie wszelkiemu złu, jakie było na świecie, i dla udaremnienia wszelkiego zła możliwego w przyszłości, dla nadrobienia całego dobra zaniedbanego przeze mnie i przez wszystkie stworzenia, dla pełnienia we mnie i we wszystkich doskonałego życia Jezusa Chrystusa i dla prowadzenia życia zupełnego i ustawicznego krzyżowania, doskonałej i wieczystej ofiary w pełnym zjednoczeniu ze wszystkimi cierpieniami Jezusa i Maryi, łącznie z doskonałym oddaniem się Ich na prowadzenie życia miłości Boga i [praktykowania] wszystkich cnót, na życie i umieranie w pełnieniu jak najdoskonalszym wszelkich dobrych dzieł, by móc żyć i umierać spokojnie na skutek niezmożonej miłości Boga; a również na pełnienie wszelkich cnót w najdoskonalszym stopniu, aby w nas, jak i we wszystkich było zniszczone nasze życie, a życie Jezusa Chrystusa stało się naszym życiem.
[564] Ofiaruję to także na podziękowanie za dary udzielone Najśw. Maryi Naszej Matce i za te łaski, których udzieliłeś i udzielisz wszystkim stworzeniom przeszłym, teraźniejszym i przyszłym, tudzież na podziękowanie, jakobyś nam i wszystkim stworzeniom obecnym i przyszłym udzielił tych wszystkich łask, darów i przywilejów, których byłbyś udzielił i udzielałbyś wszystkim, gdyby mieli usposobienie Najśw. Człowieczeństwa Jezusa Chrystusa.
[565] Ofiaruję też na podziękowanie, jak gdybyś skutecznie przeprowadził we wszystkich ludziach i pod każdym względem zamiary Swej nieskończonej miłości i miłosierdzia w dziele stworzenia, zachowania, odkupienia i uwielbienia, a wszystko we wszelkich możliwych intencjach, które podobają się Tobie; i jak gdybyś już wszystkich umocnił tą nieskończoną Swoją miłością i jak gdybyś przemienił wszystkie w Swe nieskończone przymioty i w Siebie Samego, Ojcze, Synu i Duchu Święty, dając nam jednocześnie poznać, że staniemy się podobnymi do Ciebie, kiedy jedynie przez Twe nieskończone miłosierdzie będziemy Cię oglądali w Królestwie Twojej chwały, podobni do Ciebie [por. 1 J 3, 2].
[566] Wreszcie tę [przenajdroższą Krew] ofiarujemy w tej intencji, by żyć i umierać w świętej wierze rzymskiego, apostolskiego i katolickiego Kościoła świętego, a prócz tego, w ten sam sposób, ofiarujemy