Strona 213
Tom II
[540] Przyszedłszy do chóru, wszyscy, stawiając się przed Boskim Majestatem, powiedzą w duchu pokory i poddania, z głową pochyloną nieco ku ziemi: Quid superbis pulvis et cinis, powtarzając słowa pokornego celnika: Deus, Deus meus, propitius esto mihi maximo peccatori[340]. Czynić to będą za każdym razem, ilekroć zejdą się na wspólne modlitwy lub po nich się rozchodzą, aby w pokorze zachować dary, jakich nam Bóg w swym domu udziela; z tą jednak różnicą, że na początku każdy mówi to półgłosem w sercu swoim, przy końcu, za wszystkich mówi to głośno odczytujący modlitwy.
Uwaga. Jeżeli bez naruszenia porządku przewidzianego dla wspólnoty modlitwy mogą być odprawione w chórze, jest rzeczą wskazaną, by tam się odbywały ku zbudowaniu wiernych.
[541] Następnie ojciec duchowny, albo ktoś inny uznany za zdatnego do prowadzenia modlitw, a wyznaczony przez rektora, będzie mówił z uczuciem serdecznej nabożności i głosem czystym, a nie budzącym w słuchaczach przykrości:
In nomine Patris, et Filii, et Spiritus Sancti. Amen.
Angelus Domini nuntiavit Mariae, et concepit de Spiritu Sancto.
Ave Maria, itd.
Ecce Ancilla Domini fiat mihi secundum verbum tuum [por. Łk 1,38].
Ave Maria, itd.
Et Verbum caro factum est, et habitavit in nobis [por. J 1, 14].
Ave Maria, itd.
V Ora pro nobis sancta Dei Genitrix.
R Ut digni efficiamur promissionibus Christi.
Módlmy się
Łaskę Twoją, prosimy Cię Panie, wlej w serca nasze, abyśmy za zwiastowaniem anielskim Wcielenie Chrystusa Syna Twego poznawszy, przez mękę Jego i krzyż do chwały Zmartwychwstania byli doprowadzeni. Przez tegoż Chrystusa Pana naszego. Amen.
[542] Natomiast w okresie wielkanocnym ma się mówić antyfonę:
Regina Coeli laetare. Alleluja.
Quia quem meruisti portare. Alleluja.
Resurrexit sicut dixit. Alleluja. Ora pro nobis Deum. Alleluja.
V Gaude et laetare Virgo Maria. Alleluja.
R Quia surrexit Dominus vere. Alleluja.
[340] „Boże, Boże mój, bądź miłościw mnie wielkiemu grzesznikowi!” (por. Ekl 10, 9; Łk 18, 13).