Strona 203
Tom II
CZĘŚĆ DRUGA
Rozdział 1 Reguły i metoda,
jakie mają być stosowane przy formalnym przyjmowaniu postulantów do Stowarzyszenia Księży Pobożnego Zjednoczenia Apostolstwa Katolickiego
[501] W dniu wyznaczonym na przyjęcie ojciec duchowny świętego ustronia podejmuje postulanta z prawdziwie ujmującą i serdeczną miłością.
Wprowadza go dla nawiedzenia Najśw. Sakramentu, Najśw. Dziewicy Królowej Apostołów i [samych] świętych Apostołów, a nawiedzenie to odprawią razem w ciągu mniej więcej jednego kwadransa.
[502] Jeżeli na ustalony moment zbożnej ceremonii trzeba jeszcze nieco poczekać, zaprowadzi go do przeznaczonego na ten cel pomieszczeni, które ma być tak urządzone, by przez czystość i przez rozmieszczenie religijnych przedmiotów z całą prostotą i ubóstwem, stwarzało coś z rajskiej atmosfery. Będzie się tam zawsze znajdował Nowy Testament, żywot Pana naszego Jezusa Chrystusa w języku miejscowym i dzieło Rodrigueza Ćwiczenia doskonałości[322]. Na ścianach mają być porozwieszane zdania wyrażające pogardę świata[323], umiłowanie samotności i pragnienie nieba. Wszystko to ma służyć ku zbudowaniu wyczekującego [postulanta], któremu towarzyszy w tym ojciec duchowny.
[503] Gdy nadejdzie pora zbożnego obrzędu, ojciec duchowny wprowadza postulanta do sali odpowiednio przygotowanej do umycia jego nóg.
[504] Wtedy członkowie wspólnoty wychodzą parami w zbożnym i głębokim milczeniu i w doskonałym porządku, by spotkać postulanta. I na podobieństwo dawnych świętych patriarchów cała wspólnota, skromnie i w uporządkowany sposób leżąc na podłodze, pozdrawia postulanta w Bogu i w imię Pana naszego Jezusa Chrystusa. I w takiej postawie pozostają wszyscy, wielbiąc Boga i prosząc o wszelkie błogosławieństwo niebieskie dla postulanta, tak długo, aż kantorzy ukończą śpiew: Sanctus, Sanctus, Sanctus Dominus Deus Sabaoth itd. z całym: Benedictus qui venit in nomine Domini Hossanna in excelsis. Potem postulant wraz z całą wspólnotą, która go poprzedza, udaje się do sali obmyć; tam usiądzie na miejscu przygotowanym odpowiednio i nabożnie, a rektor świętego ustronia obmyje postulantowi nogi według rytu stosowanego w Kościele św. w Wielki Czwartek, przy
[322] Zob. wyżej, nr [168].
[323] Mowa tu o pogardzie świata, o ile on przeciwstawia się wyższym i nieprzemijającym wartościom.