Strona 186
Tom II
kazania, o ile możliwe nie będzie się słuchało spowiedzi podczas przemówień; zasadę tę wszakże należy stosować tylko wedle możności i gdy uzna się to za właściwe, bo przecież o wiele ważniejsze jest to, by nikt nie był pozbawiony sakramentalnej spowiedzi.
[424] W popołudniowej porze ostatniego dnia odbędą się następujące obrzędy:
By objąć cały lud czynną i powszechną miłością, odprawi się najpierw uroczyste
poświęcenie pól dla uproszenia obfitości owoców ziemi; uczyni się to z całą nabożną, budującą i wywierającą wrażenie okazałością, jednakże bez zgiełku i hałasu, przy zastosowaniu zatwierdzonego obrządku[310].
[424a] Potem wraca się do miasta i przy dźwiękach wszystkich miejskich dzwonów, z głównego placu udziela się błogosławieństwa domów, sklepów i fabryk miejskich, prosząc o nie czterokrotnie, przy zwracaniu się w cztery strony świata: na wschód, zachód, południe i północ.
Po poświęceniu pól, albo przedtem, jeden z misjonarzy, jeżeli ma do tego dosyć sił, bierze krzyż na ramiona i dźwiga go aż na miejsce przygotowane do ustawienia go ku powszechnemu zbudowaniu i na wieczystą pamiątkę misji. Następnie umieści się na nim napis wykuty w żelazie czy mosiądzu, albo lepiej w marmurze, w takich oto słowach: „Na pamiątkę Misji w roku…”
[425] Potem [wszyscy] udają się do kościoła, gdzie główny kaznodzieja rozdaje najpierw pamiątki. Po ich rozdaniu dokonuje się aktu generalnej agregacji ludu do Pobożnego Zjednoczenia oraz przystępuje do założenia prokury.
Gdyby ludność była już agregowana, przeprowadzi się odnowę rytu agregacji, by ożywić zapał wiernych do wszelkich dzieł prokury.
Udzieli się potem ludowi ostatniego błogosławieństwa, połączonego z odpustem zupełnym, a zwanego „Błogosławieństwem Papieskim”.
[426] Wreszcie wystawia się Najśw. Sakrament, intonuje się Te Deum i błogosławi się lud Najśw. Sakramentem.
Jeżeli się przewiduje, że w ostatnim dniu nie będzie można przeprowadzić wszystkich opisanych obrzędów, pewne z nich można wykonać w jakimś dniu poprzednim, a zależnie od okoliczności, także i po wszystkim; to jednak należy czynić rzadko.
W dni poprzednie [misjonarze] powinni agregować do Pobożnego Zjednoczenia wspólnoty kościelne zakonne i świeckie.
[427] W ciągu pierwszych dni świętych misji misjonarze postarają się o to, by na drzwiach domów, sklepów, magazynów i tam, gdzie uważa się jeszcze za stosowne, porozmieszczano druki pamiątkowe i inne sporządzone dla zadośćuczynienia za zniewagi wyrządzane przez bluźnierstwa Bogu, Jezusowi, Najśw. Maryi Pannie i Świętym.
[310] O tych poświęceniach zob. OOCC II 485 nn, oraz niżej s. 426.