Strona 181
Tom II
przepisów przewidujących założenie prokury w miesiąc po ogólnej agregacji ludu. Tak tedy przygotowawszy wszystko co potrzebne do ustanowienia prokury, w dniu ogólnej agregacji dokona się również formalnego aktu założenia prokury; jednakże w dni poprzedzające [ten fakt] zbierać się będą w odpowiednim czasie konsulty niezbędne do tego, by ułożyć wszystko w taki sposób, by zapewnić powołanie prokury do życia, ze wszystkimi działami, według jej założeń, zgodnie z potrzebami ludu.
[404] Rektorowi prokury przekażą misjonarze wszelkie druki niezbędne do jej założenia i rozwoju[301].
A ponieważ chodzi tu o dzieło Boże, dlatego przed i po założeniu [prokury] nie przestaną nigdy polecać jej Bogu i zachęcać do tego wiernych, gdziekolwiek nadarzy się okazja mówienia o sprawach Królestwa Jezusa Chrystusa.
[405] Przeróżne są religijne praktyki, przez które w czasie świętych misji można i powinno się doprowadzić lud do skruchy i do szczerego nawrócenia. Jest jednak rzeczą niezbędną, by misjonarze starali się o jedno i o drugie[302] z najszczerszymi uczuciami kornego i ufnego serca, by towarzyszyło im błogosławieństwo Boże, bo bez niego nie można oczekiwać tych bezcennych skutków, dla których osiągnięcia warto te praktyki podejmować. Niech zatem starają się przygotować je i rozkładać z wielką dokładnością, gdyż taka jest ich natura, że jeżeli nie przygotuje się ich dobrze i nie rozplanuje, owoc ich może być udaremniony przez najmniejszy wypadek, mogący być skutkiem zaniedbania, jakie by się przytrafiło przy duchowym zwłaszcza przygotowaniu.
[406] W ciągu dni świętej misji urządzą, a postarają się, by były urządzane i więcej razy, budujące procesje pokutne z uczestnictwem nie tylko ludu miasta czy miejsca świętej misji, lecz również z sąsiednich miejscowości czy terenów; należy się przy tym postarać, by w budującym szyku niesiono triumfalnie obrazy otaczane szczególną czcią na danym terenie, w miejscowości, mieście czy parafii.
W tego rodzaju procesjach osobno kroczyć będą mężczyźni, osobno niewiasty, a byłoby lepiej (jeżeli ze wszelkich względów okaże się to wskazane), by w niektórych z nich uczestniczyli tylko mężczyźni, w innych same niewiasty, wraz z towarzyszącym proboszczem czy innymi kapłanami starszymi i gorliwymi.
Nabożne odprawianie takich procesji ma sprzyjać wspólnemu zbudowaniu, odmawiane zaś modlitwy mają zmierzać do uproszenia poprawy grzesznych, a wytrwania w dobrym wszystkich ludzi.
[407] Praktyka uroczystej Drogi Krzyżowej z krótkimi a żarliwymi przemówieniami przy każdej stacji oraz następujące potem budujące
[301] Z powyższego wynika, że misjonarze musieli być wyposażeni we władze konieczne do zakładania prokur.
[302] Tj. o praktyki pobudzania do skruchy.