Strona 167

Tom II

mimo ustawicznego obsypywania ich na wszelki sposób dobrodziejstwami, zaczyna głosić [tę Ewangelię] po miastach, miasteczkach i bóżnicach, uzdrawiając wszelką chorobę i niemoc.

[356] Stowarzyszenie Pobożnego Zjednoczenia zostało powołane do bytu dla kontynuowania Misji Jezusa Chrystusa na tej ziemi przy pomocy wszelkich dzieł niezbędnych do pomnażania, obrony i krzewienia Jego Królestwa. A ponieważ jednym z głównych, najwłaściwszych i rzec można charakterystycznym momentem [w życiu] Pana naszego Jezusa Chrystusa są święte misje, przeto wszyscy kapłani uznani za zdolnych do posługi świętych misji będą się nimi zajmować z najżywszym oddaniem, gorliwością i miłością, by naśladować Pana naszego Jezusa Chrystusa i by Stowarzyszenie rozszerzało niestrudzenie te dzieła, które w krajach katolickich są tak wielkiej dla ludu wagi. I aby przygotowani do prowadzenia misji nie byli od nich odrywani przez inne zajęcia, przyjmie się za zasadę, że gdy Stowarzyszenie będzie już miało dostateczną liczbę świętych ustroni, niektóre z nich będą wyraźnie wydzielone do świętych misji i do ćwiczeń duchownych dla kleru i ludu, z wyłączeniem szkół publicznych. Gdyby jednak w świętych ustroniach prowadzących szkołę publiczną znajdowali się kapłani zdatni do misji i nie obciążeni zajęciami szkolnymi, mogą i oni zajmować się świętymi misjami.

Jednakże aby wielkie dzieło świętych misji było wykonywane w możliwie jak najlepszy sposób oraz by osiągało większą chwałę Bożą i pożytek ludów, należy się trzymać następujących zasad:

[357] Należy się upewnić, czy wszyscy mający się oddawać posłudze św. misji są zdatni do tego [odznaczając się] świętością życia, nauką, roztropnością i doświadczeniem zdobytym stopniowo podczas mniejszych prac świętej posługi. Dlatego wszyscy, którzy mają się temu poświęcić, muszą się uprzednio sprawdzić i nabyć doświadczenia albo prywatnie w świętym ustroniu pod okiem i kierunkiem przełożonego świętej misji, albo przez półpubliczne lub całkowicie publiczne próby, i dlatego:

[358] We wszystkich świętych ustroniach misyjnych[282] jeden z najbardziej doświadczonych kapłanów będzie kierownikiem misji, którego zadaniem będzie, poprzez odpowiednie zajęcia i próby, wdrażanie najmłodszych i kierowanie ich za zgodą rektora do półpublicznych i publicznych prac świętej posługi.

Księży uznanych przez kierownika za zdatnych dopuści się do uroczystego poświęcenia według rytu Pobożnego Zjednoczenia[283] i wystawi się im na piśmie zatwierdzenie rektora do wykonywania świętej misjonarskiej posługi, jak i do udzielania rekolekcji ludowych; również pisemne

[282] Por. nr [356].

[283] Por. OOC II 455, a szczególnie s. 468.