Strona 159

i do jej rozszerzania, co wszak stanowi istotny cel Pobożnego Zjednoczenia[273].

Rektorzy świętych ustroni oraz wszyscy inni członkowie konsulty powinni mieć bardzo na uwadze to, że gdyby z ich winy zaniedbano obrad albo gdyby doszło do prowadzenia ich bez energii, bez gorliwości i miłości, staliby się winnymi zniweczenia niezmiernie pożytecznego i stosownego środka, jaki służy samym założeniom Pobożnego Zjednoczenia.

[326] By jednak nigdy do tego nie doszło, wszystkie modlitwy w świętych ustroniach i w całym Pobożnym Zjednoczeniu będą wznoszone do Boga również dla wyproszenia tej trwałej łaski, by tak konsulty świętych ustroni, jak i wszystkie prokury i rozmaite dzieła tegoż Pobożnego Zjednoczenia nie były nigdy zaniedbywane i by prowadzono je zawsze z wielkim pożytkiem dla coraz większego rozwoju wszystkich dzieł Pobożnego Zjednoczenia, [powołanego] dla pomnażania, obrony i dla szerzenia pobożności i wiary katolickiej.

Tytuł XVI

„I stało się, gdy lud wszystek chrzest przyjmował i gdy Jezus był ochrzczony i modlił się, otworzyły się niebiosa, a Duch Święty widzialnie jako gołębica zstąpił nań. I stał się głos z nieba mówiący: «Tyś jest Syn mój miły, w Tobie upodobałem sobie»” [por. Łk 3, 21-22]

Rozdział [1 i] jedyny O zewnętrznych aktach samoupokorzenia

[327] Pan nasz Jezus Chrystus, jakkolwiek był niewinny, nieskalany i oddzielony od grzeszników [por. Hbr 7, 26], to jednak, dla pobudzenia wszystkich do praktykowania aktów zewnętrznego upokorzenia, przysposabiających do prawdziwych owoców godnych pokuty [por. Łk 3, 8] zażądał od swego poprzednika chrztu pokuty — jak gdyby nad brzegami Jordanu był jednym z tłumu grzeszników — i został przez niego ochrzczony; wtedy nastąpił fakt, że Duch Święty w cielesnej i widzialnej postaci gołębicy ukazał się nad uniżonym dla nas Bogiem-Człowiekiem, a Boski Jego Ojciec sprawił, że dał się słyszeć Jego głos, oznajmujący donośnie i w wyraźnych słowach, że jest to Jego umiłowany Syn, w którym sobie upodobał [por. Mk 1, 111].

[328] Ale jeżeli i my chcemy, by napełnił nas Duch Święty, i jeżeli pragniemy być rzeczywiście synami Bożymi poprzez udzielenie nam

[273] W tym miejscu zaznaczył kard. Lambruschini na marginesie; „N. B. Ma się prowadzić księgę, w której jeden z członków konsulty notuje podjęte rezolucje. Księga będzie nosiła tytuł: «Akta Konsulty». Przy każdym posiedzeniu zaznaczy się datę dnia, miesiąca i roku”.