Strona 146
Tom II
Niech nikt z ciekawości nie stara się dowiadywać o sprawy zarządu świętego ustronia poza tymi, do których to należy z urzędu; każdy zaś z ufnością w Bogu niech będzie gotowy na to, że będą nim rządzili, jakby to czynił Bóg.
[266] Dopatrując się w przełożonym Boga, wszyscy wychodząc z domu czy do niego wchodząc stawią się przed rektorem, prosząc na klęczkach o błogosławieństwo. Niech uczynią to samo, gdy przychodzą do j ego pokoju w celu uzyskania jakiegoś pozwolenia czy z jakiejkolwiek innej racji, by niezależnie od tego, jaka będzie decyzja przełożonego, przyjęli ją w żywej wierze, jakby pochodziła od Boga.
W rozmowie z rektorem będą się doń zwracać tytułem: „Ojcze” lub „Wasza ojcowska Miłość”[260], a to po to, by natchnąć się synowskim zaufaniem i uległ ością w Jezusie Chrystusie.
[267] Bracia pomocnicy mówiąc do duchownych po wyższych święceniach czy klerycy o wyższych święceniach rozmawiając z sobą, będą się tytułować „Wasza Wielebność” z tego względu, by nie pomniejszać, lecz właśnie powiększać cześć dla wyższych święceń.
Duchowni po wyższych święceniach zwracając się do kleryków i braci pomocników będą do nich mówili „Wasza Miłość”, by w ten sposób podsycać pokorne uczucie wobec laików, przyjmując za miłość to, co każdy czyni w zakresie swego obowiązku czy przez jakiekolwiek współdziałanie w świętym ustroniu.
[268] Przy spotkaniu będą wzajemnie odkrywać głowę: kapłani w celu uczczenia obrazu Bożego w braciach-laikach, laicy zaś dla uszanowania zarówno obrazu Bożego, jak i charakteru sakralno-kapłańskiego w posiadających wyższe święcenia. Pozdrowią się nawzajem słowami: Pax Christi, na co odpowie drugi: sit semper nobiscum[261].
[269] Kto otrzymuje napomnienie od jakiegokolwiek przełożonego, niech go wysłucha z pokorą i uległością, bez przerywania mu. Niech zaraz pomyśli, że chociażby nie było prawdą to, za co jest karcony, to przecież przed Bogiem mamy takie mnóstwo wad znanych Jemu samemu, że z ich powodu zasługujemy na wielkie nagany, których się nam jednak nie udziela.
„Ojciec Alvarez[262] oskarżony raz niesłusznie na zebraniu, nie bronił się jednak. Toteż Bóg wynagrodził jego płynące z cnoty milczenie i jego umartwienie nadzwyczajnymi darami, a to samo uczynił dla wielu, którzy nie usprawiedliwiali się w podobnych wypadkach”.
[270] Kto, mimo że jest niewinny, nie będzie się jednak chciał bronić, niech zrezygnuj e z obrony z błogosławieństwem Pana naszego Jezusa
[260] Vostra Paternitd, nie używany w polskim języku.
[261] „Pokój Chrystusowy”, „niech będzie zawsze z nami”.
[262] Chodzi o Diego Alvareza de Paz SJ (1560—1620), jednego ze słynnych autorów piszących o sprawach życia duchownego, np. De vita spirituali eiusąue perfectione, Lion 1618.