Strona 130

Tom II

Dla zachowania w czystości ampułek i tacek będzie je starannie i dokładnie czyścił każdego dnia zaraz po Mszy św. lub tuż po obiedzie.

[187] Niech przygotuje hostie ze starannością i czystością, tak do Mszy św. jak do Komunii wiernych.

nakrycie, potem rękę kapłana; i na odwrót, gdy odbiera od niego biret.

[188] Przy wychodzeniu z zakrystii, trzymając przyzwoicie i pobożnie mszał oparty o pierś, a zwrócony otwarciem ku prawej stronie, ukłoni się wraz z kapłanem głęboko przed krzyżem, podobnie jak w kościele gdy przechodzi przed głównym ołtarzem. Jeśli jest tam Najśw. Sakrament, przyklęknie na jedno kolano, a w razie wystawienia — na obydwa kolana.

[189] Służąc do Mszy św. niech wspomni, że skromnością, starannością, pobożnością, powinien by w żarliwości i w duchu modlitewnym naśladować niebieskich aniołów i serafinów.

Gdy musi być blisko kapłana, niech staje przy nim nieco z tyłu.

Niech nie mówi głośniej niż kapłan, lecz niech głos swój dostosuje do głosu celebransa; wszystkie zaś słowa wypowiadać będzie dokładnie, z wielką nabożnością, bez pośpiechu, ale też nie za wolno.

[190] Ma więc być w pełni obznajomiony ze wszystkim, co dotyczy służenia do Mszy św. (a co się nieraz zaniedbuje); powinien też czuwać, by do służenia do Mszy św. byli dopuszczani tylko bracia, którzy jego zdaniem są dobrze do tego przygotowani.

Ze starannością ma dbać o to, by kapłani mający odprawiać Msze św. mieli w porę swych ministrantów, zgodnie zaś z wyznaczonym przez rektora porządkiem powiadomi w porę codziennie, kto je ma odprawiać.

W czasie Mszy św., po Sanctus, tuż przed konsekracją, niech zgodnie z rubrykami zapali trzecią świecę.

[191] Niech uderzy w dzwon, według otrzymanego zlecenia, przed Mszami, kazaniami i innymi nabożeństwami, a do dzwonienia z okazji uroczystości ma mieć pomocnika, jeśli go potrzebuje. Będzie też dzwonił na „Anioł Pański” rano, w południe i wieczór, na De profundis o nocnej godzinie[251], na „Ojcze nasz” i „Zdrowaś” na pamiątkę agonii i śmierci Odkupiciela, i w ogóle z powodów o charakterze uniwersalnym, gdy zwykło się dzwonić w innych kościołach.

W dniu przed wygłaszaniem kazań niech uporządkuje ławy i podium służące, według zwyczaju, do głoszenia kazań w kościele.

[251] W godzinę po „Anioł Pański” (i w piątki o godzinie 21). Odpowiada to dzisiejszej godzinie 15.