Strona 109
Tom II
[116] W sprawie przestawania ze współtowarzyszami świętego ustronia: czy się z tego odnosi korzyść dla postępu duchowego i czy utrzymuje się bardziej zażyłe stosunki z jednymi niż z drugimi.
Czy czuje się w duszy jakąś odrazę wobec kogoś i czy miało się jakiś wstręt do kogoś z przełożonych, funkcjonariuszy czy kogokolwiek innego; i jak miłuje się czy szanuje w Chrystusie przełożonych.
Czy się ma jakąś pokusę, o której dowiedzieli się inni, zwłaszcza dotyczącą powołania; a jeżeli ktoś mniema, że nie wytrwa, niech wyjawi powód.
Rozdział 3
[117] Dyrektorium dla zdania sprawy ze stanu sumienia przed ojcem duchownym
Ojciec duchowny wyznaczy każdemu dzień i godzinę złożenia sprawozdania ze stanu swego sumienia.
Poświęcając w dniu poprzednim nie więcej czasu niż pół godziny na staranne przygotowanie się do tego, każdy będzie się badał, punkt po punkcie, co do wszystkich tych rzeczy, z których, jak już powiedziano, ma złożyć sprawozdanie, a również co do innych poszczególnych potrzeb duchowych.
Kto chce spisać rzeczy, jakie wzorem Świętych chciałby przedstawić, może to zrobić z błogosławieństwem Pana naszego Jezusa Chrystusa; stąd wszystkich zachęca się do takiego pisania, by nie zapomnieli niczego, co mogłoby mieć wpływ na większy postęp duchowy.
[118] Potem, w samym dniu zdawania o sobie sprawy, będzie się każdy przysposabiał już od modlitw porannych, a potem bezpośrednio przed [sprawozdaniem] przynajmniej przez parę minut, rozważając w duchu wiary i w mocnym przeświadczeniu, że w osobie ojca duchownego ma rozmawiać z Bogiem oraz że przez jego usta przemawia sam Bóg, że będzie nas pocieszał, dostarczał środków i sposobów poprawy naszych błędów według tego, jak uzna za stosowne dla naszego postępu w życiu ofiary i w doskonałym naśladowaniu życia Pana naszego Jezusa Chrystusa, zgodnie z Regułami naszego Stowarzyszenia[218]. Dlatego wzbudzi następujący akt uległości ducha.
[119] Akt wiary i prośba
Boże mój! Wierzą mocno i utrzymują zapewne, że to Ty jesteś tym, który ma do mnie dziś mówić; wierzą, że mnie musisz pouczyć, co mam czynić, pocieszyć w mych strapieniach i zwrócić mi uwagą na błędy przez usta mego ojca duchownego, którego powołałeś, by troszczył sią o me postępowanie.
Dzięki Ci, o mój Boże, żeś mnie w dobroci swej wprowadził na tak bardzo pożyteczną i łatwą drogę do postępowania w cnotach.
[218] Znów Pallotti umieszcza Congregazione w miejsce Pia Societa.