Strona 107

Tom II

Wszyscy otaczać będą Pismo św. wielką czcią; przeto klerycy i księża niech noszą przy sobie książeczkę Nowego Testamentu, całując ją pobożnie jako księgę Bożą za każdym razem, kiedy ją biorą do rąk lub odkładają.

By jednak wypełnić to wszystko i wykonać dobrze z prawdziwym pożytkiem dla ducha, jest rzeczą niezbędną, aby wszyscy obecni i przyszli członkowie Stowarzyszenia[216] wyrabiali w sobie dobre usposobienie serca; tego zaś nie da się nigdy w sobie wyrobić, jeżeli wobec ojca duchownego nie praktykuje się pełnego otwierania wnętrza i [ujawnienia] swego postępowania. Dlatego:

[110] Każdy zaraz po wstąpieniu do Stowarzyszenia ma z wielką pokorą, miłością i czystością intencji otworzyć swe sumienie przed ojcem duchownym dyrektorium, nie tając niczego, co byłoby obrazą Bożą, i składając sprawozdanie z całego dotychczasowego życia lub co najmniej ze spraw najważniejszych; jest bowiem sprawą ogromnej wagi, by [ojciec duchowny] objął kierownictwo duchowne od samego początku w taki sposób, by mógł odpowiednio zaradzić potrzebom duchowym każdego. Sprawozdanie to ma być złożone pod tajemnicą spowiedzi czy pod nienaruszalną bezwzględnie ochroną i tajemnicą, lub też pod innym zastrzeżeniem, jakie postawi ktoś dla większego spokoju i zupełnej pewności, bez obawy, że mógłby być wydalony ze Stowarzyszenia po ufnym i szczerym ujawnieniu całego swego wnętrza.

Później każdy co miesiąc złoży to sprawozdanie ze swych spraw, poczynając od ostatniego już złożonego; i niech będzie bardzo wdzięczny wobec wszystkich za to, że cała jego dusza została w pełni otwarta temu, który dla jej zbawienia, owszem, dla jej uświęcenia, zajmuje miejsce Boga; a jest nim ojciec duchowny. Sprawozdanie zaś składać się będzie według następujących wskazówek:

Rozdział 2

Wskazówki dotyczące miesięcznego sprawozdania ojcu duchownemu

[111] [Członkowie Stowarzyszenia] odkryją i ujawnią z całą szczerością, pokorą i prostotą wszelkie uchybienia, jakie zwykło się popełniać w ćwiczeniach pobożności, w praktykach duchowych i w wykonywaniu cnót świętych.

By nie ulegać złudzeniom przy pełnieniu cnót, wyjawią pokuty, umartwienia, pobożne praktyki i wszystkie wykonywane cnoty, w pragnieniu, by byli ukierunkowani właściwie; nie prowadzeni według swego widzimisię, ale zgodnie z radą tego, który w ich przeświadczeniu zajmuje wobec nich miejsce Pana naszego Jezusa Chrystusa.

[216] della Congregazione zostało wpisane przez Pallottiego na miejsce della pia Societa.