Strona 99
Tom I
czy nieuczeni, ubodzy czy zamożni, szlachta czy prosty lud, bez względu na stanowisko, warunki i stan posiadania, mogą do niego należeć. Ci, którzy osobiście i bezpośrednio nie mogą pełnić posługi kościelnej, mogą wspierać Dzieło Apostolskie za pośrednictwem wykonywanych prac związanych z ich zawodem, rzemiosłem lub urzędem, władzy czy wpływów, jakie łączą się z ich stanem i godnością, przy pomocy pieniężnych ofiar, choćby najskromniejszych, wreszcie wszyscy mogą współpracować z nim przy pomocy swojej modlitwy.
[258] 11. Przy pomocy bowiem różnorodnych środków, jeśli chodzi o ich naturę, jak poucza nas Ewangelia święta, można owocnie przyczyniać się do uprawy Winnicy Pańskiej. Nie mamy tu teraz na myśli głoszenia słowa Bożego, to bowiem Zbawiciel świata zlecił Apostołom oraz ich następcom, dając im w tym celu specjalne posłannictwo, ale przykazanie, które sam Zbawiciel dał uczniom w słowach: „Proście Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na żniwo swoje” (Mt 9,38). Otóż: przykazanie to nie pozwala wątpić o skuteczności modlitwy w intencji powiększenia liczby prawdziwych sług ewangelicznych. Stwierdzenie zaś przez Zbawiciela, że wobec Niego równą zasługę i nadzieję tej samej nagrody ma prorok, czyli mąż apostolski, który głosi religię, jak i człowiek lub pobożna rodzina, która proroka przyjmuje i daje mu pożywienie, słowa: „Kto przyjmuje proroka jako proroka, nagrodę proroka otrzyma” (Mt 10,41), w sposób oczywisty wykazują, iż dzieląc się z pobudek miłości swymi zasobami można się przyczynić do ewangelicznego posługiwania i mieć udział w jego zasłudze i nagrodzie.
[259] 12. Otóż Zjednoczenie Apostolstwa Katolickiego (Societa dell` Apostolato Cattolico) chce wykorzystać te wszystkie ewangeliczne środki, aby popierać apostolskie dzieło. Jednakże duch i natura jego wyraźniej się ukażą, gdy lepiej poznamy jego główne Statuty, które podajemy niżej.
§ 2. Główne Statuty Apostolstwa Katolickiego
[260] 1. Aby ożywić i zachęcić prawdziwych katolików do współpracy z planami miłosierdzia Bożego, które celem jak najpowszechniejszego rozkrzewienia Ewangelii i nawrócenia świata zdaje się w skrytości przygotowywać tego rodzaju środki, jak apostolska praca, materialna pomoc oraz modlitwa, zmierzające do tego,. by w czasie nastała zapowiedziana przez Pismo święte jedna Owczarnia i jeden Pasterz[203], dzięki wyznawaniu tej samej wiary oraz uległości tej samej jednej władzy duchowej — założone zostało w Rzymie Pobożne Zjednoczenie (Pia Societa) pod nazwą „Apostolstwo Katolickie”, pozostające pod szczególną opieką Najśw. Maryi Dziewicy, Królowej Apostołów, oraz w najwyższej i bezpośredniej zależności od Ojca świętego.
[261] 2. Apostolstwo Katolickie nie jest zakonem ścisłym, ale świeckim Pobożnym Zjednoczeniem wiernych, którzy się nie wiążą żadnym szczególnym zobowiązaniem, ale w duchu gorliwości i miłości, przy pomocy wszystkich dostępnych im środków, pracują nad utwierdzeniem pobożności i rozkrzewieniem katolickiej wiary.
[203] Por. J 10,16.