Strona 95
Tom I
i przyjęcia doń członków. 2) Skoro delegat pozyska co najmniej dziesięciu pracowników, czterdziestu ofiarodawców i sześćdziesięciu pomocników duchowych, wówczas zwołuje wszystkich dziesięciu pracowników, sześciu spośród głównych ofiarodawców i tyluż z klasy pomocników duchowych, którzy pierwsi przyłączyli się do Pobożnego Zjednoczenia. Następnie, po odczytaniu listów delegacyjnych z Rzymu oraz Statutów Pobożnego Zjednoczenia, przystępuje się do wyboru w tajnym głosowaniu siedmiu osób na wyżej wymienione stanowiska. 3) Do ważności wyboru potrzebne są dwie trzecie głosów wszystkich wyborców. Celem ułatwienia wyboru delegat proponuje na poszczególne stanowiska trzy osoby zdolne do należytego piastowania danego urzędu. Delegat posiada głos podwójny. 4) Po wyborze władz delegat w imieniu Zjednoczenia Rzymskiego ogłasza założenie Rady oraz Zjednoczenia Diecezjalnego. Z tą chwilą kończy się władza delegata, dlatego też przekazuje on w ręce obranego prefekta pieczęć oraz inne dokumenty z Rzymu. Wtedy wszyscy wyborcy składają wyrazy uszanowania prefektowi, sekretarz zaś sporządza listę członków i sprawozdanie z przebiegu wyborów. Po zanotowaniu wszystkiego w przeznaczonej na ten cel księdze, w której zapisuje się również termin następnych wyborów, wszyscy głosujący składają w niej swoje podpisy i przykłada się pieczęć Zjednoczenia. Gdyby z jakiejkolwiek przyczyny brakowało któregoś z wyżej wymienionych członków, wtenczas Rada ma wybrać jego następcę. Wyjątek stanowi brak prefekta, w jego bowiem wyborze winno poza sześciu osobami, wchodzącymi w skład Rady, brać udział także osiemnastu innych członków, wybranych po sześciu z każdej z trzech klas Zjednoczenia, którzy w połączeniu z Radą tworzą Radę Nadzwyczajną.
[238] 6. Obok Rady Zwyczajnej, złożonej z siedmiu w ten sposób wybranych osób, która przewodniczy i zarządza. Zjednoczeniem, powinna istnieć też Rada Nadzwyczajna, złożona z osiemnastu osób, wyłonionych w równym stosunku z każdej klasy tworzących to Zjednoczenie. W tym celu klasa pracowników wybiera w tajnym głosowaniu sześciu swoich członków, którzy mają należeć do Rady. Do sześciu członków z klasy ofiarodawców powinni należeć ci, którzy ofiarowują pomoc większą i to od dłuższego czasu. Członków z klasy pomocników duchowych wybiera się w drodze losowania spośród dwunastu najzacniejszych członków tej klasy, zaproponowanych na podstawie opinii ojca duchownego i poddanych osądowi dwunastu innych wyborców.
[239] 7. Rada Nadzwyczajna zostaje powołana w ten sam sposób wkrótce po utworzeniu Zwyczajnej Rady Diecezjalnej Zjednoczenia Diecezjalnego. Czas jej działania trwa trzy lata, po upływie których powołuje się ją ponownie na tych samych zasadach.
[240] 8. Rada Nadzwyczajna zbiera się dwa razy w ciągu roku celem zbadania stanu Zjednoczenia lub ewentualnego wyboru następcy na miejsce osoby, której stanowisko wskutek śmierci lub z innej przyczyny zawakowało w Radzie Zwyczajnej.
[241] 9. Członków Rady Zwyczajnej wybiera się na okres jednego roku. Można jednak ich zatwierdzać wielokrotnie poprzez nowe wybory, w których wybiera się osoby na wszystkie urzędy. Wybory powinna Rada Nadzwyczajna przeprowadzać raz w roku.