Strona 92

[217] 8. Pomocnicy duchowi winni się również pilnie starać, aby uczestniczyć w religijnych ćwiczeniach i nabożeństwach, jakie w ustalone dni odprawiane będą w kościołach Pobożnego Zjednoczenia, w intencjach właściwych Apostolstwu Katolickiemu. Wyjątek w tym wypadku stanowią ci, którzy ze względu na klauzurę zakonną, chorobę czy inną słuszną przyczynę nie mogą się udać do wymienionych kościołów; mogą oni natomiast odprawiać te same ćwiczenia i modlitwy we własnych domach.

[218] 9. Aby jednostka mogła zostać członkiem Pobożnego Zjednoczenia (Pia Associazione) w klasie, o której mowa, wystarczy przedstawić ją Radzie przez jednego z jej członków i uzyskać zatwierdzenie większością głosów tej Rady. Do złożenia aktu ofiarowania czy poświęcenia się kandydat zostaje dopuszczony po upływie dwóch miesięcy od przyjęcia.

[219] 10. Wykonywanie wszystkich praktyk i modlitw przepisanych pomocnikom duchowym nie jest zobowiązaniem podjętym na mocy ślubu czy przysięgi, opuszczenie zaś ich nie pociąga za sobą żadnego grzechu.

Rozdział IV

O trzeciej klasie Apostolstwa Katolickiego, to znaczy o sekcji zjednoczonych pomocników doczesnych, czyli o ofiarodawcach

[220] 1. Trzecia sekcja, czyli klasa Apostolstwa Katolickiego, składa się z osób, które nie tylko że nie mogą osobiście oddawać się żadnej pracy czysto kapłańskiej czy nauczycielskiej, lecz nie mogą też się zobowiązać do częstszych praktyk pobożnych, a pragną natomiast w dostępny dla nich sposób współpracować ze wzniosłym i zasługującym dziełem nawracania dusz i dobrowolnie podejmują się troszczyć o jego doczesne potrzeby, dlatego też nazwani są oni pomocnikami doczesnymi, czyli ofiarodawcami.

[221] 2. Członkowie należący do tej klasy biorą udział w pracach Pobożnego Zjednoczenia (Pia Associazione) wyłącznie przez niesienie pomocy materialnej i doczesnej. Ponieważ jednak bez tego rodzaju środków dzieło duchowe nie może się rozwijać, albowiem apostoł i misjonarz potrzebują przede wszystkim środków do utrzymania życia, dlatego też na tym miejscu stwierdzamy, iż klasa ofiarodawców jest tym bardziej godna uznania, im bardziej z jednej strony środki materialne są konieczne, z drugiej zaś im trudniejszą sprawą jest zdobycie tych środków na cele chrześcijańskiej gorliwości oraz dla spraw religijnych.

[222] 3. Aby zostać członkiem Pobożnego Zjednoczenia (Pia Associazione), należącym do tej klasy, wystarczy składać nawet małą ofiarę miesięczną, którą ofiarodawca uiszcza w sposób dla siebie jak najdogodniejszy. Nie znaczy to, że osoby zamożne lub majętne nie powinny w sposób wydatniejszy i hojniejszy przychodzić z pomocą dziełu, do jakiego przywiązana jest tak wielka zasługa i które dotyczy sprawy tak wielkiej i świętej. Większą ofiarę można składać bądź stale, bądź doraźnie, zwłaszcza jeśli chodzi głównie o poparcie jakiejś wielkiej instytucji czy o wielkie potrzeby Zjednoczenia.