Strona 80

Tom I

wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem” [170]. Tymi słowy chciał On dać do zrozumienia, żeby każdy z was czynił to, co może uczynić dla wiecznego zbawienia bliźniego. Któż więc odważyłby się odmówić tych drobnych czynów, wspomniawszy, że Jezus Chrystus powodowany nieskończoną miłością uniżył się dla was w Tajemnicy Wcielenia, że dla was narodził się w ubóstwie i niewygodach stajenki; że dla was poszedł na wygnanie do Egiptu; że dla was pracował przy warsztacie aż do trzydziestego roku życia; że dla was pościł na pustyni i dał się ochrzcić w tłumie grzeszników nad Jordanem; że dla was spotkała Go potem zdrada ze strony Judasza, zaparcie się ze strony Piotra, opuszczenie przez wszystkich Apostołów, więzienie, przekazywanie różnym trybunałom, morze krzywd, razów, wzgardy, złorzeczeń i przekleństw, barbarzyńskie biczowanie, cierniem ukoronowanie, wyrok śmierci, ukrzyżowanie pomiędzy dwoma łotrami, trzygodzinne konanie wśród najboleśniejszych mąk, a wreszcie śmierć na krzyżu.

[174] Pomyślcie, o synowie, że to wszystko i daleko jeszcze więcej, o czym nie wiecie, uczynił dla was mój Syn, On, Jednorodzony Syn Przedwiecznego Ojca, żywy i istotny Obraz Ojca[171], Nieskończony, Wieczny, Niezmierzony i Niepojęty. Czyż w świetle tej prawdy odważylibyście się nie czynić dla zbawienia dusz tego, co leży w waszej mocy, a mianowicie pomnażania środków koniecznych i stosownych do szerzenia na całym świecie świętej wiary? Pamiętajcie, że Boski mój Syn w królestwie chwały wynagrodzi wam każdą myśl, każde słowo, każdy czyn, każdą najdrobniejszą rzecz, które poświęcicie dla szerzenia świętej wiary, a nadto, jeśli w tym celu uczynicie wszystko, co będzie w waszej mocy, ozdobi was na całą wieczność koroną chwały swego apostolstwa. Ja nie posiadałam władzy głoszenia kazań, a jednak Najwyższy Bóg podniósł Mnie do godności Królowej Apostołów, albowiem współpracowałam z Jego łaską przy szerzeniu świętej wiary.

[175] Tekst podany pod nrem [112].

[176] Tekst podany już pod nrem [113].

[177] Tekst podany już pod nrem [114].

[178] Tekst podany już pod nrem [114].

[179] O synowie, czyż mielibyście serce patrzeć na wieczne potępienie tak wielu? Postanówcie więc pomnażać w miarę swoich możliwości środki stosowne do szerzenia wiary świętej i przy pomocy swej władzy i szlachectwa, wiedzy i bogactwa, zawodu, sztuki i wymowy, a przede wszystkim przy pomocy postów oraz kornej, ufnej i wytrwałej modlitwy oraz wszelkimi innymi sposobami starajcie się przyczyniać w miarę swoich możliwości do szerzenia wiary na całym świecie, aby jak najrychlej nastała jedna Owczarnia pod zwierzchnictwem jednego Pasterza.

[180] Baczcie wreszcie, aby nigdy nie ostygnąć w tym świętym postanowieniu. Aby się ustawicznie zagrzewać, rozważajcie często prawdę wiary mojego Syna, Jezusa, którą podał święty Paweł Apostoł: „Co człowiek sieje, to i żąć będzie” (Ga 6,8). Przede wszystkim zaś nie zapominajcie, że jesteście stworzeni na obraz i podobieństwo Nieskończonej Miłości, że macie słodkie przykazanie, że macie przykład Ojca Przedwiecznego, który dla zbawienia dusz dał swojego Syna[172],

[170] Por. J 15,12.

[171] Por. 2 Kor 4,4; Hbr 1,3.

[172] Por. Rz 8,32.