Strona 44
Tom I
6. [PIERWSI CZŁONKOWIE APOSTOLSTWA KATOLICKIEGO][30]
Pobożne Zjednoczenie, noszące nazwę Apostolstwo Katolickie, poświęcone Bogu ku czci Najśw. Maryi, Królowej Apostołów[31]
[38] Lista zapisanych[32]
Bernard Fazzini[33] Wincenty Pallotti[34] Jan Allemand[35] Jakub Salvati[36] Józef Yalle[37] Tomasz Alkusci[38]
[30] Oryginał, zawierający wykaz pierwszych zapisanych członków, jest luźną kartką, zapisaną tylko z jednej strony. Pochodzi sprzed 10 IV 1835. Spis podają: Op. compl.,vol. V, s. 3—5; Race. II, s. 7, nr 8.
[31] Autograf Pallottiego.
[32] Autograf Pallottiego.
[33] Autograf Pallottiego. Bernard Fazzini — ksiądz świecki, wpierw proboszcz kościoła Santa Cecilia in Trastevere, od roku 1825 aż do swej śmierci (25 XII 1837) proboszcz Hospicjum Apostolskiego i kościoła San Michele a Ripa na Zatybrzu. Był spowiednikiem Pallottiego od roku 1807 aż do swej śmierci, wywarł wielki wpływ na duchowy rozwój swego penitenta. Hospicjum Apostolskie założył w roku 1585 papież Sykstus V i przeznaczył dla sierot oraz inwalidów obojga płci. W roku 1842 mieściło 530 osób. Posiadało warsztaty przędzalnicze, tkackie oraz innych rzemiosł. Parafię przy kościele utworzył w roku 1824 papież Leon XII, poprzednio Hospicjum należało do parafii Santa Cecilia in Trastevere.
[34] Autograf Pallottiego.
[35] Autograf Allemanda. Ks. Jan Allemand (1799—1835) wykładał Pismo święte w Seminarium Rzymskim, był konsultorem w Kongregacji Indeksu i uchodził za wybitnego znawcę zagadnień biblijnych. Pallotti opublikował drukiem w Annali Ecclesiastici (z. 3, IX—X 1835) wspomnienie poświęcone Janowi Allemand — tekst zob. Mem. biogr., s. 5—6. Marianna, rodzona siostra Jana, była czynną członkinią Pobożnego Zjednoczenia Apostolstwa Katolickiego.
[36] Autograf Salvatiego. Jakub Salvati (1779—1858), dość zamożny kupiec (handel mydłem), ojciec ośmiorga dzieci, zapoznał się z Pallottim w roku 1834, mieszkał na Via del Boschetto, był jednym z głównych współpracowników Pallottiego.
[37] Autograf Vallego. Józef Valle, rodem z Sardynii, w roku 1831 wybrał się z Elżbietą Sanną jako pielgrzym do Ziemi Świętej. Wskutek zaistniałych trudności zatrzymał się w Rzymie, gdzie otrzymał stanowisko kapelana w szpitalu Santo Spirito in Sassia.
[38] Autograf Alkusciego. Tomasz Alkusci (Alkuschi) — Tomasz z Alkosch. Urodził się w miejscowości Alkosch, znajdującej się w archidiecezji Mossul na terenie Iraku, w latach 1780—1785. W latach 1801—1804 przybywa do Rzymu, by pracować nad przygotowaniem ksiąg liturgicznych obrządku chaldejskiego. W roku 1804 składa w Kongregacji Rozkrzewiania Wiary memoriał o stanie Kościoła chaldejskiego. W roku 1819/20 jest alumnem Kolegium tejże Kongregacji; w roku 1822 podejmuje tam wykłady języków wschodnich i w czasie tej pracy zapoznaje się z Pallottim. W roku 1833 bierze razem z Pallottim udział w pierwszej akcji wspierającej Kościół chaldejski. Po śmierci żony, gdy córka wstąpiła do zakonu Sióstr Urszulanek, w dniu 4 IV 1840 wprowadził się do mieszkania przy kościele Santo Spirito, gdzie razem z Pallottim mieszkał aż do swojej śmierci w dniu 22 XII 1843.