Strona 347
Tom I
Dziełu, jakie Bóg zechciał powołać i niezwykle rozszerzyć w swoim Kościele, mianowicie Dziełu Rozkrzewiania Wiary. Powinniśmy również zachęcać wszystkich ludzi oraz wszystkie narody, by wspierali je, składając tygodniowe ofiary i odmawiając w jego intencji jedno „Ojcze nasz”, „Zdrowaś, Maryjo” i „Chwała Ojcu”.
[394] Aby nasza współpraca była stała i w sposób możliwy skuteczna, prokurator na mocy swego urzędu powinien przy pomocy swoich prokuratorów-pomocników oraz innych ludzi, jakich uzna za sposobnych do współpracy, zakładać koła misyjne, stosownie do żądania odnośnych biskupów, oraz rozpowszechniać pisma misyjne. Zakładanie koła misyjnego powinno się odbywać z jak największą okazałością. Jeżeli kierownicy Świętego Dzieła Rozkrzewiania Wiary, mianowani przez biskupów, zaproszą któregoś z kapłanów należących do Prokury celem wygłoszenia kazań podczas nowenny przed głównymi Świętami Najświętszej Maryi Panny oraz pobudzenia wiernych do gorliwej i wydatnej współpracy z Dziełem, jakie zamierza się założyć, albo z Dziełem, jakie już istnieje, ale przejawia słabą działalność, to wtenczas prokurator powinien przeznaczyć do tego jednego z najgorliwszych kapłanów, który umie skutecznie i z zapałem przemawiać. Poza tym należy często polecać wiernym podczas kazań, rekolekcji oraz misji Dzieło Rozkrzewiania Wiary, aby w ten sposób podtrzymywać je w istnieniu oraz przyczyniać się do jego owocnego rozwoju.
[395] Za zgodą Jego Eminencji Kardynała Przewodniczącego Centralnej Rady w Rzymie Dzieła Rozkrzewiania Wiary Świętej[844] prokurator winien dołożyć wszelkich starań, ażeby w każdej parafii Rzymu utworzyć Parafialną Radę Dzieła Rozkrzewiania Wiary Świętej. Proboszcz ma być dyrektorem Rady, składającej się z dziesięciu osób gorliwych i cieszących się dobrą opinią. Każdy z członków Rady ma, zgodnie z regulaminem Dzieła Rozkrzewiania Wiary, zebrać tygodniowo sumę w wysokości stu baiocco[845]. Jeden z członków Rady ma być sekretarzem tejże. Powinien on przypominać członkom Rady, że raz w miesiącu, w określonym dniu, mają się zbierać u proboszcza, będącego dyrektorem Rady, aby zdać sprawozdanie z zebranych ofiar pieniężnych oraz omówić to wszystko, co się wiąże z rozwojem pobożnego Dzieła.
[396] Oprócz Rad Parafialnych w każdej parafii miasta i diecezji, w mieście, gdzie rezyduje biskup, należy również utworzyć Radę Diecezjalną. Radzie tej przewodniczy sam biskup. Może też on kierownictwo zlecić innej osobie, jaką uzna za odpowiednią na to stanowisko. Rada składa się jeszcze z dziesięciu innych członków, którymi mogą być proboszczowie oraz inne osoby wyróżniające się gorliwością, miłością oraz powszechnym szacunkiem, rodzącym zaufanie u ludu. Jeden z członków jest sekretarzem Rady Diecezjalnej. Raz w miesiącu zwołuje on Radę, która zbiera się u biskupa albo u tego, który jest przewodniczącym Rady Diecezjalnej. Na zebraniu miesięcznym wszyscy proboszczowie albo w ich
[844] Przewodniczącym był wtenczas kardynał Brignole — zob. wyżej, część pierwsza, nr [454], przyp. 422.
[845] 1 baiocco = moneta wartości około 18 lirów włoskich; sto baiocco stanowiło 1 scudo.