Strona 343

[379] Aby móc spieszyć z pomocą w sposób należyty wszelkim osobom, które znajdują się w naglących potrzebach, należy wydelegować do tej pracy przynajmniej dwóch prokuratorów-pomocników w każdej parafii znajdującej się w mieście. Przynajmniej po dwóch prokuratorów-pomocników powinno też odwiedzać domy znajdujące się w potrzebie, aby dzięki temu coraz skuteczniej można było spieszyć z pomocą, stosownie do zaistniałych prawdziwych potrzeb.

[380] Środków do spieszenia z pomocą wszystkim potrzebującym w ich naglących potrzebach powinny dostarczać ofiary zbierane podczas kazań, które głoszą nasi kapłani w kościele Prokury oraz w innych kościołach, gdzie nasi księża głoszą kazania i otrzymali pozwolenie odnośnych przełożonych, by tego rodzaju sprawy polecić ludowi i móc zebrać ofiary na rzecz znajdujących się w prawdziwej potrzebie. Na tak wzniosły cel mogą też zbierać środki wśród hojnych i pobożnych dobrodziejów osoby gorliwe i zaufane. Kapłani głosząc kazania powinni też zachęcać lud nie tylko do składania ofiar pieniężnych, ale też do ofiar w postaci ubrania, bielizny, obuwia, łóżek oraz wszelkich innych rzeczy potrzebnych do życia. Przedmioty tego rodzaju, nawet już używane, mogą bowiem również przydać się rodzinom ubogim.

[381] Prokurator nie powinien poprzestać tylko na tym, że tego rodzaju sprawę poleci kaznodziejom, ale też ma zlecić odpowiedniej liczbie gorliwych prokuratorów-pomocników, by troskliwie zajęli się zbieraniem tego rodzaju rzeczy w domach ofiarnych rodzin. U kupców można się postarać, aby w celach charytatywnych pospieszyli z pomocą w postaci ubrania lub bielizny czy też innych rzeczy, jakie posiadają, a które są potrzebne ludziom, zwłaszcza by okryć nagość biednych rodzin, co się wstydzą zwrócić o pomoc do innych. U sklepikarzy można dostać bezinteresownie chleb oraz inne artykuły spożywcze, pożyteczne dla ubogich. Sklepikarze chętnie, z pożytkiem swej duszy, odstąpią te rzeczy ubogim, gdyż artykuły te, pozostawiane dłużej, łatwo ulegają zepsuciu. Prokurator ma jeszcze na mocy swego urzędu przypominać kapłanom-kaznodziejom, należącym do Prokury naszego Pobożnego Zjednoczenia, że z natury swojego stanowiska upoważnieni są do zachęcania i zbierania pieniężnych ofiar, dysponować zaś nimi w sposób całkowity na rzecz potrzebujących mają jedynie w wypadkach nadzwyczajnych.