Strona 329
Tom I
niewiast. Sekcja męska za swojego patrona posiada św. Grzegorza Wielkiego[796], szlachetnego patrycjusza rzymskiego. Sekcja zaś żeńska za swoją patronkę posiada św. Franciszkę, szlachetną niewiastę rzymską[797]. Każda sekcja powinna się zbierać raz w tygodniu w swoim własnym oratorium.
[339] Dyrektorem każdej sekcji jest kapłan; winien on na zebraniach cotygodniowych wygłaszać do członków sekcji ascetyczną konferencję o pokornym, ubogim, pracowitym i wzgardzonym życiu Pana naszego Jezusa Chrystusa, omawiając w chronologicznym porządku czyny i postępowanie Jezusowe, aby w ten sposób zachęcić do prowadzenia życia i korzystania z posiadanych dóbr, powodując się w tym miłością Jezusa Chrystusa, który oddał się nam całkowicie, chociaż jest z istoty swojej istotnym szlachectwem i wielkością, a my jesteśmy tylko zlepkiem nędzy i grzechu.
[340] Przed każdą konferencją dla mężczyzn należy wpierw odśpiewać w sposób pobożny Oficjum o Najświętszej Maryi Pannie, jak zwykło się to robić w Kongregacjach Mariańskich[798]. Przed konferencją dla niewiast należy odmówić koronkę do Najświętszej Maryi Matki Bolesnej. To pobożne ćwiczenie należy urządzać w każdym mieście o godzinie i w dniu najbardziej dogodnym dla mężczyzn i niewiast. Oratorium należy otworzyć pół godziny przed rozpoczęciem ćwiczenia, w tym czasie czyta się życiorys pewnego Świętego czy Świętej, pochodzących z rodziny szlacheckiej. Kończąc konferencję, kapłan podaje pewną pobożną praktykę, pozwalającą naśladować Pana naszego Jezusa Chrystusa w tym, o czym była mowa w czasie konferencji. Na zakończenie odmawia się następujące modlitwy […][799]
[341] Dyrektor sekcji winien dołożyć wszelkich starań, aby powoli wprowadzać wśród szlachty różne praktyki pobożne, zatwierdzone przez Kościół święty, jak Różaniec Święty, Szkaplerze: Karmelitański[800], Niepokalanego Poczęcia OO. Teatynów[801], Matki Boskiej Bolesnej[802], Przenajświętszej Trójcy Zakonu Mercedariuszy[803]; zwyczaj używania Paska Zakonu Augustianów[804], nabożeństwo do Najświętszego
[796] Św. Grzegorz I Wielki, papież, doktor Kościoła, urodzony około 540, wybrany papieżem 3 IX 590, zmarł 11 III 604. Pochodził ze znakomitej rodziny, był przez jakiś czas prefektem Rzymu, potem posłem na dworze cesarzy Tyberiusza Konstantyna i Maurycego w Konstantynopolu. Po śmierci swego ojca obrócił odziedziczony majątek na cele dobroczynne i pobożne.
[797] Św. Franciszka Rzymianka, założycielka Zgromadzenia Oblatek reguły św. Benedykta, Kongregacji Oliwetańskiej. Urodzona w roku 1384 w Rzymie z rodziców bogatych i spokrewnionych z możnymi domami włoskimi. W roku 1396 oddana za mąż za Wawrzyńca de Pontianis. Po śmierci męża zakłada w roku 1436 zgromadzenie zakonne. Członkinie tego zgromadzenia nie składały ślubów zakonnych, a tylko obietnicę służenia Bogu przez całe życie, nie pozbywały się też swego majątku i mogły wychodzić z klasztoru.
[798] Kongregacje Mariańskie — por. wyżej nr [201], przyp. 761.
[799] Opuszczamy tu tekst modlitw, są one już podane wyżej — zob. nr [202].
[800] Szkaplerz Karmelitański — por. wyżej nr [134].
[801] Szkaplerz Teatynów — por. wyżej nr [134].
[802] Szkaplerz Matki Bożej Bolesnej — por. wyżej nr [134].
[803] Szkaplerz Mercedariuszy — por. wyżej nr [134].
[804] Arcybractwo Paskowe Matki Bożej Pocieszenia powstało w roku 1575 przy kościele Augustianów Eremitów w Bolonii, stanowi trzeci zakon świecki tegoż zakonu Augustianów.