Strona 328

[334] Nie ulega wątpliwości, że jeżeli promotorami tych i tym podobnych dzieł pobożnych będą ludzie społecznie postawieni wysoko, to i reszta ludności pójdzie za ich przykładem. Dlatego też kto pozyska serca szlachty do popierania choćby jednego z tych dzieł, a tym bardziej wszystkich, ten dokona dzieła wielce zasługującego. Trzeba sobie zdać z tego sprawę, że te święte dzieła, jak też i dzieła mające na celu wzrost, obronę i rozkrzewianie pobożności i katolickiej wiary, potrzebują wiele środków doczesnych, dlatego chcąc je rozwijać, należy się starać o tego rodzaju środki.

[335] Jest rzeczą oczywistą, że wśród całej ludności szlachta posiada najwięcej środków tego rodzaju. Często jednak ona w tej dziedzinie niczego nie robi, gdyż nikt jej nie mówi o wielkich potrzebach, w jakich znajdują się wszystkie święte dzieła. Stąd też nie może ona dostarczać tych środków, które są tak potrzebne, i nie zdobywa z tego tytułu wielkiej zasługi, jaką może zdobyć. Wśród szlachty znajduje się bowiem wiele osób bogatych, które bez uszczerbku dla siebie mogłyby ofiarować wielkie sumy, by pospieszyć z pomocą świętym instytucjom, byleby tylko ktoś zwrócił im na to uwagę. Kto więc osobom wysoko postawionym zwróci uwagę na wielkie potrzeby, w jakich się znajdują pobożne instytucje, oraz na różne środki doczesne, za pomocą których mogłyby one dopomóc tymże instytucjom, zdobędzie tym samym szczególną zasługę. Mówiąc krótko: jak szlachta wyróżnia się pod każdym względem wśród całej ludności, jeśli chodzi o sprawy doczesne, tak też powinna ona przodować również w porządku łaski, wykorzystując posiadane dary dla celów Bożych, a nie nadużywając ich tylko do zaspokajania swoich namiętności.

[336] Aby więc to szlachectwo ziemskie tej warstwy ludzi mogło być połączone, o ile to jest możliwe, ze szlachectwem w porządku łaski, powinien prokurator do grona prokuratorów-pomocników dobrać odpowiednią ilość osób znaczniejszych spośród szlachty, odznaczających się większą gorliwością i miłością, aby oni w miarę swoich sił zachęcali innych do skutecznej współpracy z dziełami religijnymi i charytatywnymi.

[337] Na zebraniach comiesięcznych prokurator winien swoich pomocników zaznajomić z potrzebami wszystkich dzieł prowadzonych przez Prokurę, zgodnie z informacjami otrzymanymi od rektora, aby i szlachta mogła spieszyć z pomocą tym dziełom, tam gdzie może, a tam, gdzie nie może, aby zapraszała do pomocy innych. Pomoc, jaką powinna okazać szlachta, posiada szeroki zakres, nie może ona ograniczyć się tylko do modlitwy, ale ma objąć pomoc pieniężną i materialną. Prokura również może zrobić wiele dla rozwoju pobożnych i charytatywnych dzieł, utrzymując stosunki z osobami wysoko postawionymi. Z kontaktów takich należy korzystać, zachęcając wielkich tego świata, a więc książąt, panujących, i w ogóle osoby zamożne i wpływowe do przychylnego nastawienia do dzieł Prokury i do niesienia jej skutecznej pomocy.

[338] Aby wśród całej szlachty w danej miejscowości móc utrzymać nastawienie duchowe, gotowe zawsze do spieszenia z pomocą wszystkim dziełom Prokury, prokurator powinien utworzyć odrębną sekcję dla mężczyzn i odrębną dla