Strona 326

[325] Należy się starać, aby w dniach świątecznych wszyscy żołnierze wysłuchali Mszy świętej, a w czasie Mszy odmawiali różaniec święty oraz Witaj, Królowo, Litanię, akty wiary, nadziei, miłości i żalu. Na zakończenie należy im odczytać krótkie rozważanie o prawdach wiecznych lub o męce Pana naszego Jezusa Chrystusa. Należy rozdać koronki i szkaplerze Najśw. Maryi Panny tym żołnierzom, którzy ich jeszcze nie mają.

[326] Należy uczynić wszystko, co jest tylko możliwe, by wszystkich żołnierzy zachęcić do uczęszczania do sakramentów świętych. Należy to czynić z całą możliwą miłością: trzeba uzgodnić z nimi czas i miejsce najbardziej odpowiednie, okazać współczucie ich nędzy i słabości duchowej, zachęcić do prowadzenia dobrego życia. Należy ukazać świetlane przykłady innych żołnierzy, którzy ufając Bogu potrafili doskonale pogodzić chrześcijańskie życie z życiem żołnierskim. Dobrze będzie także dać im do czytania życiorysy tych ludzi — tego rodzaju życiorysów nie powinno braknąć.

[327] Jeden raz w roku należy urządzić dla żołnierzy rekolekcje, trwające przynajmniej przez sześć dni dla jednej części garnizonu znajdującego się w danej miejscowości i przez sześć dni następnych dla drugiej części, aby w ten sposób wszyscy żołnierze, wolni od służby, mogli wziąć udział w rekolekcjach. W wielkich miastach, gdzie znajduje się znaczniejsza liczba żołnierzy, trzeba urządzać rekolekcje kilkakrotnie, tak aby z jednej strony rekolektanci byli wolni od służby, a z drugiej strony, by służba była pełniona nieprzerwanie, bez uszczerbku dla bezpieczeństwa miasta.

[328] Rekolekcje święte należy prowadzić według następującego porządku. Kilka dni przed rozpoczęciem rekolekcji należy ogłosić wpierw ich porządek, aby w ten sposób dać wystarczający czas na przygotowanie się do nich, by wszystko odbyło się w należytym porządku. Po ogłoszeniu porządku rekolekcji kapłani oddający się duszpasterskiej pracy wśród żołnierzy mają w odnośnych koszarach przygotować żołnierzy do odprawienia rekolekcji, a zwłaszcza do prawdziwej poprawy życia; winni to przeprowadzić z pokorą, miłością i w sposób pełen gorliwości.

[329] Jeżeli w danych koszarach znajduje się kantyna, to należy się zwrócić do odpowiedniej władzy, by wydała zarządzenie, iżby podczas rekolekcji nie brakło tam dobrego wina, dobrego jedzenia i chleba. Żołnierze bowiem w czasie rekolekcji nie powinni wychodzić poza koszary, by tam jeść i pić. Podczas rekolekcji świętych należy w koszarach przestrzegać milczenia w sposób doskonały, jest to konieczne, by móc rozważać prawdy wiary oraz otrzymane pouczenia, przeprowadzać rachunek sumienia, usposabiać się do skruchy i uniknąć niezliczonych grzechów języka, jakie w koszarach się popełnia.

[330] Rano po pobudce i wieczorem po apelu żołnierze mają odmówić przyjęte ogólnie modlitwy. W pozostałym czasie wolnym od ćwiczeń rekolekcyjnych, robienia porządków i spożywania posiłków, żołnierze mają się zająć modlitwą, czytaniem duchownym, przeprowadzaniem rachunku sumienia, nauką lub pobożnym śpiewem, stosownie do uznania kierownika rekolekcji. Wszystkimi zajęciami