Strona 323
Tom I
[312] Prokurator powinien otoczyć opieką nie tylko szpitale dla mężczyzn, ale też szpitale i dla kobiet. Jeśli chodzi o szpitale dla kobiet, to do spełniania w nich charytatywnych posług należy przeznaczać pobożne kobiety należycie przygotowane do nauczania chrześcijańskiej nauki oraz do przygotowywania do spowiedzi i do spełniania potrzebnych posług cielesnych. Starsi zaś wiekiem kapłani powinni słuchać spowiedzi chorych kobiet. Oni też mają wygłaszać do nich przynajmniej raz w tygodniu odpowiednią naukę, podobnie jak to czynią w szpitalach dla mężczyzn.
[313] Chorych w szpitalach tak męskich, jak i żeńskich, należy przygotowywać do głównych Uroczystości Najświętszej Maryi Panny, zwłaszcza przez odprawianie nowenn poprzedzających te Uroczystości. W czasie tych nowenn należy codziennie głosić naukę, mającą na celu przygotowanie do spowiedzi generalnej i generalnej Komunii świętej. Raz albo kilka razy w ciągu roku należy urządzić sześciodniowe rekolekcje, połączone z popołudniowymi i wieczornymi kazaniami o prawdach wiecznych i poprawie życia. Wszystkie nauki do chorych powinny być krótkie, wygłaszać je należy w sposób zrozumiały i spokojny. W czasie rekolekcji, jeśli to jest możliwe, należy przygotować chorych do jednej generalnej Komunii świętej.
[314] Należy także we wszystkich szpitalach tak męskich, jak i żeńskich, wprowadzić zwyczaj codziennego odmawiania trzeciej części różańca świętego oraz czytania krótkiej medytacji o prawdach wiecznych lub o męce Jezusa Chrystusa. Trzeba też postarać się o książki zawierające rozmyślanie lub życiorysy Świętych, jakie uzna się za odpowiednie dla lżej chorych czy rekonwalescentów. Należy zadbać, aby były też książki, jakie opowiadają o historii nawrócenia jakiegoś grzesznika, który umarł szczerze nawrócony. Doskonała pod tym względem jest książka nosząca tytuł: Cuda laski przejawione w nawróceniu się niektórych grzeszników, zmarłych jako prawdziwi pokutnicy w klasztorze La Trappe[793], oraz inne książki podobne. Celem ożywienia pobożności wśród chorych należy dostarczyć szkaplerze Najświętszej Maryi Panny oraz koronki różańca świętego tym chorym, co ich nie mają.
[315] Ponieważ charytatywna opieka w szpitalach, zarówno cielesna jak i duchowa, pociągać będzie za sobą wiele wydatków, dlatego też prokurator powinien polecić swoim prokuratorom-pomocnikom oraz innym osobom pobożnym, aby podjęli się obowiązku zbierania potrzebnych ofiar, zarówno pieniężnych jak i w naturze.
[316] Nie wystarcza jednak zająć się tylko chorymi, którzy znajdują się w szpitalach. Należy też otoczyć opieką chorych, którzy znajdują się w swoich domach opuszczeni, bez żadnej opieki, cierpiąc przy tym ubóstwo. Dla tych więc chorych, co nie mogą być przyjęci do szpitala albo znajdują się w miejscowościach, gdzie nie ma szpitali albo szpitale są zbyt oddalone, należy w tych miejscowościach założyć bardzo pożyteczne i już szeroko rozwinięte Dzieło Sióstr
[793] Wioski tytuł książki brzmi; Prodigii della Grazia espressi nella Conversione di alcuni Peccatori morti da veri penitenti nel Monastero della Trappa. La Trappe, Trapiści — por. wyżej, część pierwsza, nr [306], przyp. 208/34; nr [307].