Strona 310
Tom I
przeznaczone na tak szlachetny i pobożny cel można składać w kościele, przy którym znajduje się Prokura Pobożnego Zjednoczenia.
[265] Ażeby zaś nie zapomniano o wyborze nowych prokuratorów i pro-kuratorek, który to wybór należy przeprowadzać każdego roku w czasie Uroczystości Objawienia Pańskiego, w piśmie skierowanym do wspólnot należących do Pobożnego Zjednoczenia należy o tym wyborze wspomnieć i poprosić, aby imiona nowych prokuratorów i prokuratorek przekazano prokuratorowi Prokury nadrzędnej.
[266] Wszystkim wspólnotom w dniu ich przyjęcia do Pobożnego Zjednoczenia należy dać książeczkę, w której znajdują się dane dotyczące ustroju Prokury oraz wymienione są obowiązki i zadania duchowe członków Prokury. Należy również doręczyć dokument przyjęcia, zawierający dzień, miesiąc, rok przyjęcia na stale oraz nazwę danej wspólnoty. Dokument ten oprawiony w ramki należy wywiesić na widocznym miejscu w domu tejże wspólnoty. Jest tu mowa o przyjęciu na stałe (wieczystym), ponieważ wszystkie wspólnoty przyjęte raz do Pobożnego Zjednoczenia są przyjęte na stałe, chociaż z biegiem lat każda wspólnota się zmienia, gdy chodzi o jej członków.
OBOWIĄZKI PROKURATORA, KTÓRY POD OPIEKĄ ŚWIĘTEGO FILIPA APOSTOŁA MA ROZWIJAĆ WŚRÓD DUCHOWIEŃSTWA I LUDU SKUTECZNĄ GORLIWOŚĆ O WYROBIENIE RELIGIJNE I MORALNE LUDNOŚCI WIEJSKIEJ W OKRĘGU ORAZ WIEŚNIAKÓW, KTÓRZY PODCZAS ŚWIĄT PRZEBYWAJĄ W MIEŚCIE
[267] Prokurator ten jest zobowiązany do starania się o wyrobienie religijne i moralne tych wszystkich, którzy żyją na wsi w odnośnym okręgu miejskim czy miejscowości, gdzie została założona Prokura, w której on pełni urząd prokuratora miejscowego. Urobienie religijne i moralne posiada doniosłe znaczenie dla dusz, gdyż wiąże się z ich wiecznym zbawieniem. Im bardziej dusze są zaniedbane, tym bardziej należy zgodnie z wolą Bożą zatroszczyć się o nie. Praca też na tym polu jest bardzo zasługująca, a im bardziej jest zasługująca, tym bardziej winna pobudzać gorliwość wszystkich, którzy mogą się jej poświęcić.
[268] Rozwój religijnego i moralnego życia należy szerzyć przy pomocy nauczania, katechizacji, dosłownego oraz moralnego wyjaśniania Ewangelii świętej, przez prowadzenie od czasu do czasu krótkich misji połączonych z kazaniami o prawdach ostatecznych, przez wprowadzanie zwyczaju odmawiania różańca świętego oraz przy pomocy innych ćwiczeń pobożności, dostosowanych do poziomu biednej ludności wiejskiej i połączonych z przystępowaniem do sakramentów świętych. Celem zachęcenia do pielęgnowania prawdziwej pobożności należy rozdawać w razie potrzeby koronki, różańce, szkaplerze, pobożne obrazki, książeczki do nabożeństwa oraz książki zawierające wykład nauki chrześcijańskiej.