Strona 302
Tom I
jak i niższych, oraz w szkołach dla młodzieży rzemieślniczej zaprowadzić nie tylko zwykłe, codzienne praktyki religijne i branie udziału we Mszy świętej, ale również umożliwić cotygodniowe przystępowanie do sakramentów świętych. Wszyscy uczniowie powinni przystępować do sakramentu pokuty przynajmniej jeden raz w miesiącu. We wszystkie dni świąteczne mają wszyscy brać o godzinie ósmej rano udział w oratorium czy duchownej kongregacji połączonej z ćwiczeniami pobożnymi dostosowanymi do wieku, stanowiska młodzieży męskiej lub żeńskiej, mają też wysłuchać nauki oraz uczestniczyć we Mszy. Po południu w tych dniach należy mieć z nimi w szkole lub pobliskim kościele naukę religii, trwającą przynajmniej przez półtorej godziny. Następnie należy z uczniami odwiedzić jakiś kościół, a potem urządzić godziwą i skromną zabawę. Chłopców, którzy uczą się już łaciny, należy w szczególniejszy sposób wdrażać do studium literatury świętej, udostępniając im wybrane teksty z Pisma świętego Starego i Nowego Testamentu oraz z dzieł Ojców świętych.
[234] Należy usilnie popierać szkoły prowadzone przez pewne instytuty zakonne dla młodzieży męskiej, jak i żeńskiej, zarówno z warstw wyższych jak i niższych. Udzielając pomocy należy dostosowywać się do regulaminu i celu danej instytucji. W szkołach pozostających pod kierownictwem Prokury Pobożnego Zjednoczenia należy postępować zgodnie z regułami tegoż Zjednoczenia. To samo trzeba powiedzieć o szkołach dla młodzieży rzemieślniczej, które prowadzi się wieczorem, stosownie do warunków tejże młodzieży.
[235] Aby prowadzenie szkół powodowane było jedynie prawdziwą gorliwością i miłością, wszystkie szkoły powinny być bezpłatne. Wydatki ponoszone przez poszczególnych członków tychże instytutów, które prowadzą szkoły, należy pokrywać ze wspólnej kasy danej społeczności czy też z ofiar pieniężnych, jakie zapobiegliwy prokurator i prokuratorzy-pomocnicy otrzymają od pobożnych dobrodziejów, ożywionych miłością.
[236] W sytuacji, gdy żaden instytut zakonny nie będzie mógł się podjąć prowadzenia wieczorowej szkoły dla rzemieślników, prowadzenie to należy powierzyć pobożnym osobom świeckim, które na wniosek prokuratora i prokuratorów-pomocników bezpłatnie, powodując się jedynie gorliwością oraz miłością, podejmą się nauczania i kierowania szkołą. Wszystkie inne wydatki, jak opłata za wynajęty lokal na szkołę, jeśli się nie uda otrzymać go bezpłatnie, wydatki na światło, krzesła, książki, zeszyty, kałamarze, pióra, nagrody oraz inne pomoce szkolne należy pokrywać ze składek zebranych od pobożnych dobrodziejów, jakie ci, na prośbę prokuratora i prokuratorów-pomocników, co tydzień lub co miesiąc będą składali na tak zbożne dzieło.
[237] Ponieważ zakładanie, urządzanie i wzorowe prowadzenie wszelkiego rodzaju szkół przynosi wielką chwałę Bogu i pożytek duszom, kształtują się bowiem w szkołach w pokoju i błogosławieństwie przyszłe rodziny i pokolenia, dlatego też należy w każdym czasie, a zwłaszcza przy zakładaniu szkoły i w pierwszych jej początkach oraz we wszystkich innych trudnych sytuacjach, zachęcać prywatnie i publicznie do modlitwy pokornej, ustawicznej i ufnej, aby założenie szkoły doszło do skutku, a założona szkoła jak najowocniej się rozwijała. Prokurator oraz prokuratorzy-pomocnicy winni gorliwie, z całym zapałem i wysiłkiem