Strona 290
Tom I
towarzysza pracy innego misjonarza, Boski bowiem Odkupiciel wysyłał po dwóch swoich uczniów na głoszenie Ewangelii świętej. Ogromnie doniosłe znaczenie ma stałe i powszechne przestrzeganie tej zasady, ponieważ sam tylko jeden misjonarz nie mając spowiednika, pozbawiony kierownika i doradcy, narażony jest na liczne niebezpieczeństwa, które mogą doprowadzić do wiecznego potępienia jego własną duszę i dusze innych.
[187] Jest rzeczą wielkiej wagi, aby misjonarze w krajach pogańskich wspierali biskupów w pracach związanych z prowadzeniem seminariów i kolegiów, gdyż od właściwego kierowania i zarządzania tymi instytucjami zależy formacja dobrych kapłanów i gorliwych pracowników ewangelicznych. Dlatego też każdy prokurator winien usilnie się starać, aby kapłani, którzy udają się do pracy misyjnej w krajach pogańskich, byli należycie przygotowani do pracy w seminariach i kolegiach, zarówno jeśli chodzi o kierowanie nimi, jak i wykładanie w nich przedmiotów humanistycznych i teologicznych, a jednocześnie byli przepojeni duchem i nauką Kościoła Rzymskiego. Ażeby wreszcie wszyscy prokuratorzy z większym zapałem poświęcali się tego rodzaju pracy, jaka się łączy z wielką chwałą Boga i pożytkiem dusz, powinni sobie uświadamiać to, że misjonarze pracując w seminariach i kolegiach będą się stale doskonalić duchowo i podnosić swój poziom naukowy, nie narażając się na niebezpieczeństwa związane z pracą na placówkach misyjnych, a jednocześnie będą wychowywać mężów apostolskich.
[188] Misjonarze poświęcający się pracy w seminariach i kolegiach mają przestrzegać tych samych przepisów, jakimi kierują się nasze podobne instytucje: z tego też względu prokurator winien wręczyć im te przepisy wydane drukiem. Poświęcając się wielkiej ewangelicznej działalności, mającej na celu zbawienie dusz, misjonarze nie mogą zaniedbywać pracy nad swoją własną duszą. Dlatego też prokurator powinien zachęcać misjonarzy do tego, aby w miarę możności prowadzili tryb życia oparty na następującym regulaminie. Regulamin ten. wydany drukiem, winien misjonarzom wręczyć prokurator albo rektor kolegium (…)[759]
OBOWIĄZKI PROKURATORA, KTÓRY POD OPIEKĄ APOSTOŁA ŚWIĘTEGO JANA EWANGELISTY MA STARAĆ SIĘ O POBOŻNE DZIEŁA MIASTA ITD.
[189] Prokurator ten ma się zajmować wszystkimi dziełami miłości i gorliwości, które istnieją już w danym mieście czy miejscowości, a z natury swej nie wchodzą w zakres działalności innego prokuratora. Dziełami takimi są wszystkie oratoria i kongregacje dzienne oraz wieczorowe, wszystkie bractwa i pobożne stowarzyszenia oraz zjednoczenia, jak również przynależność do instytucji charytatywnych.
[759] Opuszczone zostały tu następujące krótkie rozdziały: „Regulamin życia dostosowany do sytuacji misjonarzy w krajach pogańskich”; „Książki, w jakie należy zaopatrzyć każdego misjonarza”; „O potrzebie specjalnej modlitwy za misjonarzy, którzy znajdują się w krajach pogańskich”; „O zbiorze dokumentów potrzebnych dla misjonarza w krajach pogańskich”.