Strona 283

[161] Ze względu na liczne i tak bardzo ważne zadania Pobożnego Zjednoczenia Apostolstwa Katolickiego, mające na celu większą chwałę Boga oraz duchowe i doczesne dobro ludzi, koniecznym jest, aby każda Prokura, zwłaszcza ta, która znajduje się w znaczniejszym mieście czy metropolii, miała w miarę możności większą lub mniejszą liczbę ludzi, odznaczających się znajomością świętej literatury, to znaczy Pisma świętego i Ojców świętych, nauk filozoficznych, języków orientalnych i zachodnich oraz nauk świętych, aby Pobożne Zjednoczenie mogło w razie potrzeby i konieczności korzystać z ich wiedzy.

[162] Prokurator winien dokładać wszelkich starań, aby rozbudzić gorliwość oraz miłość wśród tych ludzi, którzy odznaczają się wiedzą w zakresie wyżej podanym. Gdy tylko okażą oni gotowość do niesienia bezinteresownej pomocy Pobożnemu Zjednoczeniu w różnych jego potrzebach, to wtenczas po otrzymaniu od nich zgody należy ich przyjąć do grona specjalistów, które z tego powodu może być nazwane Zespołem Specjalistów Prokury Pobożnego Zjednoczenia. Jeżeli w jakiejś Prokurze Prowincjalnej czy Diecezjalnej nie będzie można znaleźć ludzi będących specjalistami w zakresie wymienionych gałęzi literatury oraz innych nauk, to wtenczas tam należy się starać, aby pozyskać przynajmniej ich większą ilość, a przy tym na odpowiednim poziomie naukowym.

[163] Prokura zaś Prowincjalna Rzymska, będąc centralną Prokurą całego Pobożnego Zjednoczenia, powinna mieć Zespół Specjalistów złożony nie tylko z tych, co znajdują się w Rzymie, ale i w innych miejscowościach, ciesząc się tam wysokim szacunkiem ze względu na ich solidne wykształcenie w dziedzinie humanistycznej i naukowej. Do tego Zespołu może należeć każdy uczony, który odznacza się wielkim duchem religijnym oraz szlachetnością obyczajów. Wykształcenie bowiem i wiedza bez zasad i pobożności zdolne są raczej burzyć niż budować.

[164] Kiedy jakaś Prokura powodując się gorliwością chce wydać drukiem jakieś dzieło, to wtenczas napisanie jego czy też przejrzenie należy powierzyć temu członkowi Zespołu, który ze względu na swoje wykształcenie potrafi najlepiej wywiązać się z tego zadania. Rektor Prokury albo prokurator mogą w razie konieczności czy też ze względu na wielką korzyść zwołać Zespół na naradę celem zasięgnięcia jego zdania w sprawie napisania i wydania drukiem jakiegoś pisma lub dzieła, którego opublikowanie uważa się za konieczne lub pożyteczne dla większej chwały Boga i obrony katolickich prawd.

[165] Jeżeli któraś z Prokur nie może znaleźć ludzi z odpowiednim wykształceniem, to może ona i powinna otrzymać pomoc od Prokury sąsiedniej, mającej tego rodzaju ludzi. W razie potrzeby każda Prokura, znajdująca się w jakiejkolwiek części świata, może się zwrócić ze swoją sprawą do Zespołu Specjalistów Prokury Rzymskiej.

[166] Zespół Prokury Rzymskiej winien odbywać co trzy miesiące naradę dla omówienia spraw wiążących się z pożytkiem Kościoła i rozpowszechnianiem przy pomocy drukowanego słowa tego wszystkiego, co się uzna za sprzyjające realizacji zadań Pobożnego Zjednoczenia. Jest rzeczą wielkiej wagi, aby w Zespole Prokury Rzymskiej znajdowała się pewna ilość specjalistów w zakresie języków orientalnych