Strona 277

Tom I

I.

OBOWIĄZKI PROKURATORA, KTÓRY POD OPIEKĄ ŚWIĘTEGO PIOTRA APOSTOŁA MA STARAĆ SIĘ O DUCHOWE, NAUKOWE I DUSZPASTERSKIE WYROBIENIE DUCHOWIEŃSTWA

[141] Prokurator piastujący swój urząd pod opieką Świętego Piotra Apostoła jest bardziej aniżeli wszyscy inni prokuratorzy zobowiązany do troszczenia się o stały i powszechny rozwój zwyczaju odmawiania modlitwy, obdarzonej właściwymi przymiotami, w której, zgodnie z nakazem danym przez Jezusa Chrystusa[741], prosimy Niebieskiego Pana żniwa, aby posłał robotników na żniwo swoje. Na nic bowiem się zdadzą wszelkie zabiegi ludzkie, gdy brakować będzie łaski Bożej. Nigdy też nie będziemy mieli dobrego, świętego, uczonego, doświadczonego i energicznego duchowieństwa do spełniania świętego posługiwania, jeżeli tego duchowieństwa sam Bóg nie pośle swojemu Kościołowi. Modlitwa zaś jest tym niezawodnym środkiem, przy pomocy którego otrzymuje się powołania prawdziwe, zdolne do osiągnięcia koniecznego wyrobienia duchowego, naukowego i duszpasterskiego.

[142] Obok starań o rozwój ustawicznej i powszechnej modlitwy prokurator winien się troszczyć o wykształcenie duchowieństwa tak młodszego, jak i starszego. Z całą troskliwością powinien on wyszukiwać wśród chłopców miasta i miejscowości tych, u których w sposób dostateczny przejawiają się znaki prawdziwego powołania. Niezwłocznie też ma dokładać starań, aby ci chłopcy mogli otrzymać stosownie do tej okoliczności wykształcenie duchowe i naukowe. Jeżeli się wśród nich znajdują chłopcy ubodzy, ale prawdziwie uzdolnieni i posiadający usposobienie przedziwnie urobione przez łaskę, którzy mają zdecydowany zamiar wstąpienia do stanu duchownego, a wszystkie inne zalety duchowe pozwalają żywić uzasadnioną nadzieję, że kiedyś zostaną dobrymi pracownikami ewangelicznymi, to wtenczas należy się zająć nimi oraz im dopomóc, albo też u jakiejś osoby zamożnej wyjednać niezbędne środki do ukończenia przez nich studiów.

[143] Duchowieństwo młode może należeć do dwóch grup, mianowicie do kleryków, którzy znajdują się w seminarium, oraz do kleryków, którzy w danej miejscowości mieszkają w swoich własnych domach — prokurator powinien się starać o niezbędne wykształcenie zarówno jednych, jak i drugich.

[144] Troskę o jak najwyższy poziom wychowania w seminarium winien prokurator uważać za sprawę największej wagi, gdyż dotyczy to chwały Boga i pożytku Kościoła. Ażeby taki poziom osiągnąć, należy w seminarium stopniowo, a w miarę możności nawet od razu, stosować przepisy, jakie podaje Pobożne Zjednoczenie. Wprowadzenia jednak tych przepisów winien dokonać biskup. W tym celu należy tak pobudzić gorliwość duchownych, którzy kierują seminarium, jak również i tych, co nadają się do dobrego nim kierowania, aby zadowalając się otrzymywaniem tylko samego wiktu oraz ubrania, nie szukając własnej korzyści i zaspokojenia ambicji, tworzyli w seminarium wspólnotę prowadzącą

[741] Por. Łk 10,2.