Strona 269

89. PRZEPISY DOTYCZĄCE SPOSOBU ODBYWANIA ZEBRAŃ I NARAD POBOŻNEGO ZJEDNOCZENIA APOSTOLSTWA KAT.

[113] Uwaga

Wiele zebrań się urządza w sprawie pobożnych dzieł, ale stosunkowo niewiele z nich osiąga cel, dla którego zostały one zwołane. Jeżeli się zastanowimy nad powodem tego zjawiska, to łatwo zauważymy, że zebraniom tym brakuje pewnej cechy, ze względu na którą Boski Odkupiciel obiecał, iż będzie tam obecny: „Albowiem gdzie są dwaj lub trzej zgromadzeni w imię moje, tam jestem pośród nich” (Mt 18,20). Tych zebrań, którym brakuje prawdziwej miłości posiadającej wszystkie przymioty, o jakich mówi św. Paweł w swoim Pierwszym liście do Koryntian[720], nie można nazwać zebraniami zwołanymi w imię Jezusa Chrystusa, ponieważ w tych sercach, w których nie ma prawdziwie ukształtowanej miłości, nie znajdujemy Jezusa Chrystusa: „Bóg jest miłością: kto trwa w miłości, trwa w Bogu, a Bóg trwa w nim”[721].

[114] Jeśli więc po smutnym doświadczeniu tylu zebrań nie ożywionych duchem miłości poda się takie przepisy i sposoby, jakie mogą w sposób łatwy umocnić w miłości serca zgromadzonych na zebraniu albo przy pomocy odpowiedniego i bezpośredniego przygotowania powiększą tę miłość, to wtenczas tego rodzaju wskazówki dobrzy katolicy powinni z miłością przyjąć. Tym bardziej powinni to uczynić członkowie naszego Pobożnego Zjednoczenia, którzy przed Bogiem tym się szczycą, że powodowani czystą miłością chrześcijańską poświęcają swe siły dla najświętszych celów — dla większej chwały Boga i wiecznego zbawienia swych bliźnich. Serca katolików, przepełnione prawdziwą miłością, nie wzgardzą więc przepisami, które zdolne są poskromić ludzką pychę, ani też nie zaprzestaną modlitw i religijnych praktyk dla pomnożenia w sobie miłości, mając to religijne przekonanie, że chwile poświęcone pobożnym dziełom i modlitwie w celu uproszenia u Ojca światłości[722]tych oświeceń i łask, jakie człowiekowi – pielgrzymowi są konieczne, aby móc skutecznie pracować dla większej chwały Boga i pożytku dusz, są bardziej pożyteczne aniżeli długie godziny spędzane na rozprawach i projektowaniach zrodzonych przez ludzki rozum i na nim opartych.

Przepisy, których należy bezwzględnie przestrzegać podczas wszystkich zebrań i obrad w sprawie wszystkich dzieł obecnych i przyszłych Pobożnego Zjednoczenia Apostolstwa Katolickiego

[115] 1. Zebrania i obrady zwyczajnie odbywają się przy kościele, który jest ośrodkiem Pobożnego Zjednoczenia, w dniu i godzinie oznaczonych przez ustawy danej instytucji, w interesie której się je zwołuje. 2. Zebrania i obrady nadzwyczajne zwoływane są wtenczas, gdy uzna to za konieczne rektor Pobożnego Zjednoczenia albo ten, który go zastępuje.

[720] Por. l Kor 13,4nn.

[721] Por. l J 4,16.

[722] Por. Jk 1,17.