Strona 259

[79] Jak najusilniej trzeba się starać, aby założenie Prokury doszło do skutku i wydało swoje owoce. Wszakże aby osiągnąć jak najobfitsze owoce, potrzeba darów Bożych, uproszonych w publicznej i prywatnej modlitwie, dlatego też należy stale rozbudzać wśród ludu żywe poczucie obowiązku dobrowolnej współpracy w sprawach religijnych. Jeśli się bowiem ludu nie oświeci i nie pobudzi przy pomocy skutecznych środków, których dostarcza nasza święta religia, to nigdy on nie pojmie tej wielkiej idei, i dlatego nigdy nie zrozumie wielkiej potrzeby oraz konieczności współpracowania z nią ani nie zabierze się ochoczo do pokonywania trudności, jakie ta współpraca niesie ze sobą. Oczywiste jest więc to, że zakładanie Prokury należy koniecznie połączyć z jak największą okazałością i blaskiem: unikać jednak przy tym należy wszystkiego, co posiada charakter widowiska świeckiego, nie religijnego.

[80] W okresie trzydziestu dni należy postępować według następującego porządku. W kościele, przy którym ustanowiono Prokurę, i we wszystkich kościołach parafialnych, każdego dnia o godzinie najdogodniejszej dla ludu, oraz we wszystkich stowarzyszeniach należy odmawiać trzecią część różańca świętego, hymn Veni, Creator Spiritus z wersetem i modlitwą oraz Litanię do Najśw. Maryi Panny w intencji wyboru prokuratorów oraz ich skutecznej i wytrwałej pracy.

[81] W przeciągu pierwszych dziesięciu dni należy dokonać wyboru trzynastu prokuratorów. Przy wyborze należy mieć na względzie tylko większą chwałę Boga, Jego Najśw. Niepokalanej Matki oraz większe uświęcenie dusz. Spośród kandydatów należy wybierać najpokorniejszych, najzdolniejszych, najbezinteresowniejszych, najroztropniejszych, najgorliwszych, najbardziej kochających posługę ewangeliczną oraz najbardziej poważanych i szanowanych przez lud. Przy wyznaczaniu obowiązków poszczególnym prokuratorom należy uwzględnić ich dotychczasowe stanowisko i prace, jakie wykonywali z powodzeniem ku ogólnemu zadowoleniu w danym mieście czy miejscowości. Jeśli dotychczasowe zajęcia wybranych leżą w interesie zadań Prokury, należy ich jako prokuratorów przeznaczyć i nadal do tej samej pracy, np. ten, kto w danej miejscowości owocnie pracuje nad urabianiem duchowieństwa, niech jako prokurator pozostanie nadal przy tej samej pracy. Takie postępowanie przy wyborach ożywi również i podtrzyma zgodę oraz jedność gorliwości.

[82] Po dokonaniu wyboru i po zatwierdzeniu tegoż przez biskupa należy wysłać imienne zawiadomienie o tym do poszczególnych osób wybranych na stanowisko prokuratora, dołączając jednocześnie właściwą misję, ujętą ściśle w formę, jaka jest podana przy omawianiu ustroju Prokury Prowincjalnej, Diecezjalnej czy Miejskiej. Wybrani zaś prokuratorzy winni ze swej strony pisemnie powiadomić rektora o przyjęciu urzędu: należy to wszystko załatwić w ciągu pierwszych pięciu dni po dokonaniu wyboru.