Strona 244

Tom I

10. OŚWIADCZENIE POBOŻNEGO ZJEDNOCZENIA I POKORNA PROŚBA DO PRAŁATÓW I WIDZIALNEJ GŁOWY KOŚCIOŁA ŚW.

[23] Pobożne Zjednoczenie — brane we wszystkich częściach, które je tworzą, oraz obecny i przyszły zarząd tychże — nie może i nie powinno przywłaszczać sobie kościelnej jurysdykcji, ma natomiast zawsze zachowywać naturę kościelnej instytucji będącej na usługach Biskupów i Papieża. Gdyby więc poniżej przy omawianiu poszczególnych części Zjednoczenia nasuwały się pewne niejasności, to należy wtenczas zawsze przyjmować taki sens wypowiedzi, który odpowiada naturze pobożnej instytucji założonej w celu pomagania Biskupom i Papieżowi. A ponieważ dla rozwoju Pobożnego Zjednoczenia niezmiernie doniosłą jest rzeczą, aby ono zawsze zajmowało pokorną postawę pobożnej instytucji, która nie posiada kościelnej jurysdykcji, dlatego też piszący te słowa w imieniu tegoż Pobożnego Zjednoczenia prosi wielce gorliwych Biskupów oraz, całując święte stopy. Wikariusza Pana naszego Jezusa Chrystusa, aby raczyli otaczać stałą pasterską opieką Pobożne Zjednoczenie, iżby ono utrzymywało się w ewangelicznej prostocie i żywotności i oddziaływało na innych tylko dziełami miłości oraz gorliwości, przy wykluczeniu wszelkiej władzy w zakresie zewnętrznym.

11. O KONIECZNOŚCI I POŻYTKU ZAŁOŻENIA PROKUR, O ICH ROZWOJU, TRWAŁOŚCI I ROZSZERZANIU

[24] Ponieważ religia i czynne spełnianie dzieł miłosierdzia nader skutecznie przyczyniają się do rozwoju doczesnej szczęśliwości ludzi oraz do wiecznego zbawienia wszystkich, dlatego też Pobożne Zjednoczenie mając to na względzie i chcąc ze swej strony dopomóc do zaradzenia wszystkim religijnym potrzebom świata tak obecnym, jak i przyszłym, stara się o zakładanie Prokur[690]. Z koniecznością i pożytkiem Prokur, z ich rozwojem i trwałością winni zapoznać się zarówno ci, którzy owiani duchem gorliwości i miłości chcieliby z nimi współpracować, jak i ci, co mają obowiązek starania się skutecznie o rozwój katolickiej religii oraz o szczęśliwość doczesną i wieczną ludzi, a zarazem chcą oglądać wyniki swej pracy we wszystkich miejscach podległych ich jurysdykcji. Poznanie to ułatwi im dokładne zapoznanie się z natura tejże instytucji przedstawionej poniżej we wszystkich jej częściach.

[690] Łacińskie i włoskie słowo procura (w brzmieniu polskim „prokura”) oznacza „upoważnienie”, „pełnomocnictwo”. W naszym wypadku „Prokura” oznacza pewnego rodzaju „sekretariat” albo „referat”, który organizuje i prowadzi z upoważnienia Głównego Zarządu Pobożnego Zjednoczenia Apostolstwa Katolickiego pewne prace apostolskie, wchodzące w zakres zadań tegoż Zjednoczenia. Pracownicy Prokury noszą miano „prokuratorów”.