Strona 225
Tom I
Kapłan całuje Księgę Ewangelii podaną mu przez diakona i diakon okadza kapłana.
[691] Następuje przemówienie. Przemówienie to, wygłoszone w języku ojczystym do ludu w sposób pobożny i serdeczny, stylem prostym, ewangelicznym, nie zaś górnolotnym, ma pouczyć lud o charakterze i naturze Pobożnego Zjednoczenia oraz o jego celu. Kaznodzieja przede wszystkim ma wyjaśnić sprawę założenia Prokury, jej potrzebę i pożytek, ma pouczyć o różnych sposobach współpracy z poszczególnymi dziełami ewangelicznymi Zjednoczenia oraz o uczestnictwie we wszystkich dobrach duchowych i odpustach, jakie mogą uzyskać ci, którzy w jakikolwiek sposób współpracują, wspierają czy też należą do tegoż Pobożnego Zjednoczenia. Wreszcie powinien pobudzić ducha wiernych, aby wszyscy popierali to Zjednoczenie swoimi pracami, ofiarami, datkami pieniężnymi albo przynajmniej modlitwami.
[692] Po skończeniu przemówienia kapłan, klęcząc na najniższym stopniu ołtarza z asystą, pobożnie śpiewa:
Panie, Jezu Chryste, który dla odkupienia świata stałeś się posłuszny aż do śmierci[655] i który powiedziałeś swoim apostołom i uczniom: „Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mato. Proście zatem Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo”[656] , udziel nam mocy, łaski oraz miłości Ducha Świętego, abyśmy mogli przez całe życie swoje stale pracować ku większej chwale Twojego Imienia oraz dla zbawienia dusz. Który żyjesz i królujesz, Bóg na wieki wieków. Amen.
Do Najśw. Maryi Panny, Królowej Apostołów
O Najsłodsza Panno Maryjo, Królowo Apostołów i Pośredniczko rodzaju ludzkiego, pokornie błagamy Ciebie, abyś raczyła wstawić się u Jednorodzonego Syna Twego, Pana naszego Jezusa Chrystusa, abyśmy mogli zawsze pracować, dzięki mocy Ducha Świętego, dla wzrostu, obrony i rozkrzewiania wiary i miłości. Wysłuchaj, o Najłaskawsza, naszych próśb; przyjmij, o Najmiłościwsza, pragnienia nasze i jak jesteś Współodkupicielką świata, tak też uproś nam, abyśmy dokonawszy dobrego boju, dokończywszy biegu swojego życia i dochowawszy wiary[657], otrzymali odłożoną nam koronę sprawiedliwości w gronie Świętych Apostołów. Przez tegoż Chrystusa itd.
[693] Zwrócony do ludu mówi głośno oraz z serca:
Bóg nieba, Bóg ziemi, Bóg Aniołów, Bóg Archaniołów, Bóg Patriarchów, Bóg Proroków, Bóg Apostołów, Bóg Męczenników, Bóg Wyznawców, Bóg Dziewic, Bóg wszystkich dobrze żyjących, Bóg, którego wyznaje wszelki język i przed którym się zgina wszelkie kolano istot niebieskich, ziemskich podziemnych[658], niech raczy przyjąć was do Pobożnego Zjednoczenia, które pod opieką Najśw. Maryi Panny, Królowej Apostołów, walczy i przez Nią jest kierowane. I za wstawiennictwem tejże
[655] Por. Flp 2,8.
[656] Por. Łk 10,2.
[657] Por. 2 Tm 4,7-8.
[658] Por. Rz 14,11; Flp 2,10.