Strona 221
Tom I
zarówno żywym słowem jak i listami, na większą chwałę Boga i ku zbawieniu dusz.
[683] Wobec tego jako wyraz wdzięczności, a zwłaszcza celem pomnożenia zasług Twojej miłości, w porozumieniu z Radą Generalną[643] naszego Stowarzyszenia (Congregationis) pokornie z całą wdzięcznością przyjmujemy i uznajemy wspomniane dowody Twojej miłości oraz mianujemy Ciebie jednym z pracowników naszego Pobożnego Zjednoczenia (Piae Societatis) i dziś, to jest w Uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najśw. Maryi Panny, przyjmujemy Cię na członka, abyś miał szczególne uczestnictwo we wszystkich modlitwach, pokutach, jałmużnach, postach, czuwaniach oraz innych dobrach, jakie we dnie i w nocy (przy pomocy wszechmogącego Boga) spełniamy, my oraz zakonnicy i zakonnice świętych zakonów i kongregacji mniszych, braci i kleryków regularnych, jak również wszystkich arcybractw i pobożnych instytucji istniejących już na całej ziemi, zgodnie z papieskim pozwoleniem, udzielonym nam przez Papieża Piusa IX w roku Pańskim 1847[644]. Czynimy to również i w tym celu, abyś mógł korzystać z cząstkowych oraz zupełnych odpustów przyznanych przez Papieży tymże zakonom, arcybractwom i pobożnym instytucjom. Nadto my wszyscy, złączeni z Tobą węzłem bratniej miłości, pokornie błagamy Boga, Ojca Wszechmogącego i Syna Jego jedynego, Pana naszego Jezusa Chrystusa, i Ducha Świętego, Pocieszyciela, od Obu pochodzącego, aby przez zasługi i przyczynę Najśw. Maryi Panny, Królowej Apostołów, oraz wszystkich Aniołów i Świętych, a także przez zasługi tegoż Pana naszego Jezusa Chrystusa, miłość Boża, jak połączyła nas na ziemi, tak niech raczy połączyć nas wszystkich z Tobą w Królestwie wiecznej miłości. Amen.
Dan w Rzymie, w Ustroniu SS. Salvatoris in Unda[645], 8 grudnia Roku Pańskiego 1848.
[643] Rada Generalna została utworzona w dniu 8 III 1848. W skład jej weszli: Pallotti — jako generał Stowarzyszenia (Kongregacji), ks. Franciszek Yaccari, ks. Paweł De Geslin, ks. Karol Orlandi i ks. Ignacy Auconi — jako radcy generalni. Sekretarzem Rady został ks. Henryk Ghirelli.
[644] Por. wyżej nr [675].
[645] Kościół San Salvatore in Onda (Świętego Zbawiciela na Fali) zbudowany został pod koniec wieku XI lub na początku XII na starorzymskiej budowli. Od innych kościołów w Rzymie, poświeconych Boskiemu Zbawicielowi, różni się określeniem „na Fali”: leży bowiem nad Tybrem, którego fale w czasie wylewu rzeki tu dosięgały. Od wieku XIII do roku 1434 zajmowany był przez Paulinów, założonych w roku 1217 na Węgrzech. W roku 1445 papież Eugeniusz IV przekazał kościół i klasztor Franciszkanom Konwentualnym; zamieszkał tu prokurator generalny tegoż zakonu. Przy kościele istniała parafia. Tu mieszkali też przyszli papieże: Sykstus IV (1471—1484), który naprawił pobliski most na Tybrze, zwany od jego imienia Ponte Sisto, oraz Sykstus V (1585—1590). W roku 1824 papież Leon XII skasował parafię, wcielając ją do parafii Santa Caterina della Rota. Na wniosek kardynała Alojzego Lambruschiniego papież Grzegorz XVI pismem z dnia 14 VIII 1844 przekazał Pallottiemu ten kościół oraz klasztor przy nim istniejący. Formalne przekazanie nastąpiło 27 lutego 1845 roku. Po przeprowadzeniu remontu Pallotti z członkami Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego przeprowadził się do niego w styczniu 1846 roku. Kościół i klasztor do dzisiejszego dnia są w posiadaniu Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego — mieści się tu Zarząd Generalny Stowarzyszenia, w kościele zaś w głównym ołtarzu znajduje się urna z ciałem św. Wincentego Pallottiego.