Strona 167

Tom I

Obserwantów[487]; br. Honoriusz z Zakonu Karmelitów Bosych[488]; br. Serafin z tego samego Zakonu[489]; o. Rosani z Zakonu Pijarów[490]; o. Morelli z Zakonu Somasków[491]; o. Paweł Antoni Barbetti z zakonu Minorytów Konwentualnych[492]; o. Tomasz Credennino z Zakonu Augustianów[493]; o. Clauda z Kongregacji Nauki Chrześcijańskiej[494]; o. Monza ze Zgromadzenia Hieronimitów[495]; o. Barbarotta z Kongregacji Matki Bożej[496]; o. Peda z Zakonu Barnabitów[497]; o. Sani z Zakonu Benedyktynów Oliwetanów[498]; o. Sebastiano z Zakonu Pijarów[499]; br. Zygmunt z Zakonu Kapucynów[500]; o. Marciani, dziekan z kościoła San Girolamo della Carita[501]; o. Diottallevi z Zakonu Pokutników[502]; o. Carbonaro z Zakonu Kleryków Regularnych Minorytów[503]; o. Conti z Zakonu Paulanów[504]; br. Jan Baptysta

[487] Józef Maria z Aleksandrii na Sycylii był wikariuszem generalnym Zakonu Obserwantów – Reformatów. W roku 1897 papież Leon XIII połączył ten odłam franciszkański z Zakonem Braci Mniejszych (Bernardyni) w jeden Zakon Braci Mniejszych. Wypowiedź z dnia 7 XI 1836.

[488] Honoriusz od Św. Teresy — wypowiedź z dnia 20 X 1836; konsultor Kongregacji Świętego Oficjum. Zakon Braci Najświętszej Maryi Panny z Góry Karmelu założył około 1154 roku Bertold z Kalabrii. Surowszy odłam — Braci Bosych powstał w roku 1562.

[489] Serafin od Jezusa, karmelita bosy, definitor generalny zakonu; wypowiedź nie ma daty.

[490] Jan Baptysta Rosani, wypowiedź z dnia 2 X 1836; Pijarzy — por. wyżej nr [306], przyp. 208/31.

[491] Marek Morelli, wypowiedź z dnia 2 II 1837; Somaskowie — por. wyżej nr [306], przyp. 208/44.

[492] Paweł Antoni Barbetti — wypowiedź nie ma daty. Minoryci Konwentualni — por. wyżej nr [306], przyp. 208/17.

[493] Tomasz Credennino, przeor generalny; wypowiedź nie ma daty. Augustianie — por. wyżej nr [306], przyp. 208/4.

[494] Piotr Clauda, wypowiedź z dnia 24 IX 1836. Clauda był konsultorem Świętego Oficjum. Kongregacja Nauki Chrześcijańskiej — por. wyżej nr [306], przyp. 208/22.

[495] Hipolit Monza; opat Klasztoru Świętych Bonifacego i Aleksego na Awentynie w Rzymie; wypowiedź z dnia 14 XI 1836. Hieronimici — por. wyżej nr [306], przyp. 208/12.

[496] Alojzy Barbarotta — wypowiedź z dnia 18 X 1836. Kongregacja Matki Bożej — por. wyżej nr [306], przyp. 208/14.

[497] Karol Peda, asystent wikariusza generalnego zakonu i konsultor Kongregacji Świętego Oficjum; wypowiedź z dnia 7 X 1836. Barnabici — por. wyżej nr [306], przyp. 208/29.

[498] Barnard Sani — wypowiedź nie ma daty. Oliwetanie — por. wyżej nr [306], przypis 208/30.

[499] Sebastiano, wikariusz generalny zakonu; wypowiedź nie ma daty. Pijarzy — por. wyżej nr [306], przyp. 208/31.

[500] Zygmunt z Ferrary, wikariusz generalny zakonu; wypowiedź nie ma daty. Kapucyni — por. wyżej nr [306], przyp. 208/7.

[501] Paschalis Marciani, filipin — por. wyżej nr [347], przyp. 9; wypowiedź nie ma daty. Kościół San Girolamo della Carita był zbudowany w domu św. Pauli Rzymianki, uczennicy św. Hieronima (V w.), który tam mieszkał. Kościół przechodził kolejno do Franciszkanów Obserwantów, Bractwa Miłosierdzia i wreszcie do Filipinów. Tu św. Filip Nereusz mieszkał przez 33 lata i tu założył swój Instytut (Oratorium). W roku 1660 Filipini odbudowali kościół.

[502] Jozue Diottallevi — wypowiedź z dnia 21 X 1836. Zakon Pokutników — por. wyżej nr [306], przyp. 208/16.

[503] Dominik Carbonaro, prowikariusz generalny Zakonu Kleryków Regularnych Mniejszych — por. wyżej nr [306], przyp. 208/21; wypowiedź z dnia 30 X 1836.

[504] Alojzy Conti — wypowiedź z dnia 20 X 1836. Paulanie — por. wyżej nr [306], przyp. 208/11.