Strona 138

aby usilniej się starać, by wśród wszystkich ludzi, każdego stanu, stopnia i warunków, panowała, zgodnie z przykazaniem Bożym, jedność[357], jak jedno stanowią Ojciec, Syn i Duch Święty. W tym celu postanawiamy też współdziałać, na wszelki dostępny nam sposób, w realizacji celów tegoż Pobożnego Zjednoczenia, które we wszystkim i przy pomocy wszelkich środków duchowych i doczesnych stara się o większą chwałę Boga oraz o zbawienie dusz, nie tylko naszych braci katolików, ale szczególnie milionów i milionów ludzi, którzy poza Owczarnią Jezusa Chrystusa żyją w ciemnościach bałwochwalstwa i błędu. Postanawiamy, że od tej chwili zawsze będziemy się starały pracować w tym celu, w miarę swoich możliwości, oraz postanawiamy ofiarowywać dla tak doniosłego celu to wszystko, co dobrego przy pomocy łaski Pana naszego Jezusa Chrystusa nasza Wspólnota zakonna będzie wykonywać, jak również modlitwy oraz żarliwe i pobożne pragnienia serca.

[380] Dla potwierdzenia naszego postanowienia, nie zaciągając przy tym żadnych zobowiązań w sumieniu, kładziemy poniżej nasze podpisy. Jednocześnie mianujemy trzy nasze zakonnice, z których jedna obejmie urząd przewodniczącej, a dwie pozostałe stanowisko prokuratorek Pobożnego Zjednoczenia. Wszystkie trzy stanowić będą maleńką Prokurę, mającą na celu staranie — wszelkimi możliwymi sposobami, zgodnie z pobudkami i regułami, jakich dostarczy Pobożne Zjednoczenie — we współzawodniczącej miłości i gorliwości, bez naruszenia karności zakonnej, o utrzymanie gorliwości w świętej i ustawicznie czynnej miłości Wspólnoty zakonnej w jej współpracy z celami tegoż Pobożnego Zjednoczenia, bez uszczerbku dla własnych zadań. Aby zaś święty węzeł współzawodniczącej miłości przynosił skutki bardziej zbawienne i był bardziej czynny, na tak doniosłe stanowiska mianować się będzie z końcem każdego roku trzy nowe zakonnice w nadziei, że w działalności swej, pełne pokory i ufności w Bogu, przewyższą poprzednie w staraniach o to, aby ów święty ogień, jaki Najukochańszy Oblubieniec, Pan nasz Jezus Chrystus, przyniósł na ziemię, coraz bardziej się rozpalał w naszej Wspólnocie najukochańszej, zgodnie z miłościwymi pragnieniami Tegoż naszego Boskiego Odkupiciela, który powiedział: „Przyszedłem ogień rzucić na ziemię i jakże bardzo pragnę, żeby on już zapłonął” (Łk 12,49).

[381] Dan dnia………………… miesiąca…………………… roku…………………….

N. N. Przełożona Czcigodnego Klasztoru…………………………….

N. N. Zastępczyni……………………………

N. N. Przewodnicząca naszej Prokury Pobożnego Zjednoczenia Apostolstwa Katolickiego…………………………….

N. N. Prokuratorki…………………………………

N. N.

[357] Por. J 17,22.