Strona 128
Tom I
Ks. Józef Foer → 29IX 1840 → 14 XI 1840. Do Kolegium Greckiego[313].
Ks. Patryk O’Sullivan[314] → 3 XI 1840 na rekolekcje → 20 XI 1840. Do Kolegium Clementinum[315].
Henryk OTarrel → 2 XII 1840 → 7 V 1842. Do Irlandii.
Ks. Piotr Paweł Cachia, Maltańczyk[316] → 31 I 1841 → 11 VII 1841. Senator Rzymu
Karol[317], Węgier, kandydat na kleryka → 1 II 1841 → 20 VI 1841 Do pomocy proboszczowi kościoła San Giovanni
Ks. Hannibal Meini → 1 V 1841 → 15 V 1841 Do Toskanii
Michał Cerroni[318] → 20 VI 1841
Franciszek Crignoni[319] → 27 VII 1841
Ks. Ignacy Auconi[320] → 1 V1842[321]
[313] Kolegium Greckie założone 1577 za Grzegorza XIII (1572—1585), zreformowane 1897, zamknięte 1803, otwarte 1835 dla dziesięciu tylko alumnów, mieści się obecnie w Rzymie przy Via del Babuino.
[314] O’Sullivan — przebywał, by odprawić rekolekcje.
[315] Kolegium Clementinum założone w roku 1594 przez Klemensa VIII (1592—1605) dla terenów tzw. Ilirii (starożytna kraina między Adriatykiem, rzeką Morawą, Epirem i środkowym Dunajem), stąd Kolegium nosi również miano Kolegium Iliryjskiego.
[316] Cachia — rodem z Malty, chciał przez jakiś czas mieszkać razem z Pallottim, aby się uspokoić duchowo. Nie wiemy, dlaczego nazwany jest on senatorem Rzymu (Senatore di Roma), to znaczy burmistrzem, gdyż senatorem w latach 1834—1847 był Dominik Orsini.
[317] Prawdopodobnie chodzi o Franciszka De Carolis, który w liście z dnia 6 XII 1840 prosił Pallottiego o przyjęcie do Kolegium Misyjnego — „Karol”, węgierskie Karolyi oznacza więc nazwisko, a nie imię. San Giovanni — Bazylika S. Giovanni in Laterano.
[318] Cerroni — kleryk, odszedł 10 V 1842 do Kolegium Greckiego, por. wyżej przyp. 313.
[319] Crignoni — wystąpił w tym samym roku.
[320] Auconi — urodzony 1816 w Lavinia, diec. Velletri. Poznał Pallottiego w roku 1837 i obrał go za swego kierownika duchowego. Święcenia kapłańskie otrzymał w roku 1841. W dniu l maja 1842 został przyjęty przez Pallottiego do Zjednoczenia Apostolstwa Katolickiego. W roku 1848 był wybrany radcą generalnym Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego (Kongregacji) i ojcem duchownym ustronia przy kościele San Salvatore in Onda. W roku 1862 Kongregacja do Spraw Biskupów i Zakonników mianowała go przełożonym generalnym Stowarzyszenia; zajmował to stanowisko do roku 1869, potem był radcą generalnym. Zmarł 3 II 1877 roku.
[321] Z innych źródeł wiemy, że w Kolegium Misyjnym, które stanowiło część centralną Pobożnego Zjednoczenia, prowadzącą życie wspólne, przebywali:
Ks. Wincenty Michettoni — zob. niżej nr [373], przyp. 352.
Ks. Filip Józef Fratiglioni przebywał jakiś czas w roku 1840 i odszedł na stanowisko proboszcza Hospicjum Apostolskiego S. Michele a Ripa, gdzie zmarł 19 IX 1844 roku. Ks. kanonik Angelo Gauttieri przebywał jakiś czas w roku 1840 albo 1841.
Ks. Ignacy Auconi rozpoczyna nową serię członków centralnej części Zjednoczenia, prowadzącej życie wspólne, których przyjął sam Pallotti, są to: Andrzej Mogliazzi, Franciszek Vaccari, Angelo Palombi, Henryk Ghirelli, Paweł De Geslin, Lucjan Bandiera, Józef Faa di Brano, Józef Gagliardi, Karol Orlandi, Franciszek Minelli, Józef Alves, Antoni Toesca, Karol Maria Sallart.