Strona 123
Tom I
zaś otrzymać zachętę do zwiększenia liczby ofiar i modlitw w tej intencji, ażeby Pobożne Zjednoczenie Apostolstwa Katolickiego (Pia Societa dellApostolato Cattolico) obdarzane było błogosławieństwem Boga i Najśw. Panny, Królowej Apostołów, i dzięki temu cel tegoż Zjednoczenia bardziej był realizowany, a każdy jego członek uczestnicząc w nieskończonych dobrach, jakie z tego płyną, mógł osiągnąć owo niepojęte szczęście, jakim nieskończenie szczodry i wszechmocny Bóg wynagradza stokrotnie każdy nawet najmniejszy uczynek, noszący na sobie cechy Jego miłości i mający na celu Jego chwałę[281].
31. PISMA UPOWAŻNIAJĄCE DO ZAKŁADANIA ORAZ ROZWIJANIA POBOŻNEGO ZJEDNOCZENIA[282]
[347] 1. Wielce czcigodny ksiądz Filip Lodovisi, kanonik, kustosz Świętych Relikwii w kościele Sant Apolinare[283].
2. Kanonik Mallerini[284].
3. Pan Figiotti[285].
4. Czcigodny ksiądz Maciej Cetti[286].
5. Dnia 10 marca 1837, monsignor Leggeri, adwokat skarbowy[287].
6. Pan Mikołaj Morelli, mieszkający naprzeciwko kościoła San Lorenzo in Lucina, w budynku nowym Ruspolich, dnia 3 kwietnia 1837[288].
7. Pan Alojzy Pellegrini, zamieszkały przy Via del Pellegrino, nr 188, dano trzy upoważnienia, a później jeszcze trzy inne, dnia 28 kwietnia 1837[289].
8. Brat Benedykt, filipin[290], zamieszkały przy kościele Santa Maria in Vallicella, dnia 18 kwietnia 1837.
[281] Por. Mt 19,29.
[282] Autograf Pallottiego, pismo pochodzi z okresu marzec—kwiecień 1837. Tekst podany w: Op. compl., vol. y, s. 26—27; Race. U, s. 54, nr. 130.
[283] Nie spotykamy się więcej z Lodovisim w Pismach Pallottiego. Kościół Sant Apolinare istnia) już w VIII wieku. Papież Juliusz III (1550—1555) przekazał go św. Ignacemu Loyoli, który przy kościele założył Kolegium Germanicum w roku 1552. Papież Leon XII (1823—1829) w roku 1824 przeznaczył kościół dla Seminarium Rzymskiego.
[284] Malleriniego nie spotykamy więcej w Pismach Pallottiego.
[285] Człowiek świecki, nie mamy o nim więcej wzmianek w Pismach Pallottiego
[286] Pozostało kilka listów pisanych przez Pallottiego do Cettiego.
[287] Tekst pisany inną ręką, prawdopodobnie samego Leggeriego. Nie mamy więcej o nim wzmianek w Pismach Pallottiego.
[288] Nie mamy więcej wzmianek w Pismach Pallottiego o Morellim. Budynek, w którym mieszkał, znajdował się przy Piazza San Lorenzo in Lucina. Pałac książąt Ruspoli znajduje się obok, przy Via del Corso. Z Pallottim współpracował monsignore Ruspoli oraz Barbara Ruspoli (por. Lett, nry 790 i 1030).
[289] Człowiek świecki, Pallotti wspomina o nim w Lett., nr 1075. Via del Pellegrino — na tej ulicy pod nrem 130 znajdował się rodzinny dom Pallottiego.
[290] Brat Benedykt — nie mamy więcej o nim wzmianek w Pismach Pallottiego. Kościół należał i należy do Instytutu Oratorium Św. Filipa z Neri (Filipini), założonego w roku 1575 przez św. Filipa z Neri (†1595). Kościół znajduje się przy Piazza della Chiesa Nuova i nosi nazwę La Chiesa Nuova — dawna nazwa Santa Maria in Vallicella, zbudowany za życia św. Filipa. Plac znajduje się przy Corso Vittorio Emanuele.