Strona 113
Tom I
28. APOSTOLSTWO, KTÓRE MOGĄ PEŁNIĆ DUSZE ZAKONNE, PRZYJĘTE DO POBOŻNEGO ZJEDNOCZENIA APOSTOLSTWA KATOLICKIEGO, ZAŁOŻONEGO W RZYMIE KU CZCI I POD OPIEKĄ NAJŚWIĘTSZEJ MARYI, KRÓLOWEJ APOSTOŁÓW[251]
[318] Przypomnijcie, że Wielka Matka Boga nie miała obowiązku głoszenia Ewangelii, a jednak jest Królową Apostołów, albowiem bardziej niż Apostołowie pracowała nad rozkrzewianiem wiary świętej. A wiec i Wy, o Dusze Zakonne, chociaż nie macie obowiązku głoszenia Ewangelii, możecie zdobyć zasługę i chwałę apostolstwa, o ile zrobicie wszystko, co w swoim stanie możecie zrobić, by wszelkimi możliwymi sposobami przyczynić się do rozszerzania świętej wiary.
[319] Pobożne Zjednoczenie (Pia Societti) nazywa się „Apostolstwem Katolickim”, to znaczy „Powszechnym”, gdyż założone zostało w tym celu, by osobom należącym do wszystkich warstw społecznych poddawać stosowne zachęty do starania się w dostępny im sposób o pomnażanie środków duchowych i doczesnych, koniecznych do ożywiania wśród katolików świętej wiary i rozpalania miłości oraz do rozpowszechniania ich w każdej części świata.
[320] Zwróćcie również uwagę i na to, że Zjednoczenie Apostolstwa Katolickiego (Societa deWApostolato Cattolico) powierza Warn troskę o jak najskuteczniejsze i jak najdoskonalsze realizowanie miłości, której najcenniejszym przejawem jest staranie o wieczne zbawienie dusz. Dlatego też Zjednoczenie zachęca Was, abyście się coraz bardziej upodobniali do Boga, który z istoty swej jest miłością: „Bóg jest miłością” [252]. Jednocześnie zwróćcie też uwagę, że każda myśl, każde słowo i każdy uczynek, zmierzające do rozszerzania świętej wiary, zasługą swoją przewyższają wszelkie inne dzieło, które nie zmierza do tego celu, albowiem rozszerzanie świętej wiary zawiera w sobie wszystkie skarby. Kościoła Jezusa Chrystusa, które razem z wiarą są rozpowszechniane.
[321] Nic z tego, co Wam się proponuje, nie nakłada na Was zobowiązania, lecz wszystko pozostawione jest do dyspozycji Waszej dobrowolnej miłości. Niech Bóg udzieli Wam jej w całej pełni[253].
[322] 1. Przypomnijcie sobie teraz, że Wasz Oblubieniec Jezus, rozmiłowany w duszach, za pośrednictwem tajemniczego słowa „Pragnę” 4 wyraził swoje najgorętsze pragnienie zbawienia dusz. Jeżeli więc chcecie podobać się Jezusowi, musicie ustawicznie Go prosić, aby Wam udzielił tego drogocennego „Pragnę” — pragnienia zbawienia dusz.
[251] Dochowany tekst jest autografem Pallottiego i liczy 8 stron. Brak daty powstania; przyjmuje się, że pochodzi z okresu listopad—grudzień 1836, przed Oktawą Objawienia Pańskiego w roku 1837. Tekst podany w: Op. compl., vol. m, s. 188—196; Race. I, s. 89—93, nry 176—187.
[252] Por. l J 4,16.
[253] Por. Rz 5,5.