Strona 109
Tom I
25. SPIS OSÓB, KTÓRYM POWIERZONO LISTY CELEM ZBIERANIA DOBROWOLNYCH OFIAR NA KUPNO ODPOWIEDNIEGO LOKALU DLA DZIEŁ APOSTOLSTWA KATOLICKIEGO[216]
[315] Liczba porządkowa.
1. Pan Tomasz Alkusci, zamieszkały przy Piazza San Lorenzo in Lucina[217].
2. Najprzewielebniejszy ojciec, ksiądz Michał Rigogli, generalny prokurator OO. Kamedułów Eremitów Kongregacji Toskańskiej[218].
3. Przewielebny ksiądz Józef Mottura, zamieszkały przy Via della Pedacchia, nauczyciel w szkole rejonowej[219].
4. Najprzewielebniejszy ksiądz kanonik Paulin Martorelli, zamieszkały przy Via dei Serpenti, nr 24[220].
5. Przewielebny ksiądz Dominik Santucci, nauczyciel u pana Baltazara Piombini[221].
6. Pan Józef Sisco, zamieszkały przy Piazza San Giovanni della Pigna[222], za pośrednictwem pana Józefa Rocatis.
7. Pan NN. Guerrieri[223], za pośrednictwem pana Józefa Rocatis[224].
8. Pan Joachim Simonetti, księgarz, zamieszkały przy Palazzo Doria[225].
9. Pani hrabina Millingen, za pośrednictwem przewielebnego księdza Piotra Brunetti, zatrudnionego w Sekretariacie Kongregacji do Spraw Biskupów i Za konników[226].
10. Przewielebny ksiądz Rafał Melia, wicerektor Kolegium Kongregacji Rozkrzewiania Wiary[227].
[216] Autograf Pallottiego, Pismo liczy 4 strony, pochodzi z okresu październik—listopad 1836. Tekst podany w: Op. compl., vol. V, s. 21—26; Race. II, s. 53—54, nr 129.
[217] Alkusci — zob. wyżej nr [38], przyp. 38. Piazza San Lorenzo in Lucina leży przy starożytnym kościele o tejże nazwie, przy Via del Corso.
[218] Rigogli — zob. wyżej nr [306], przyp. 208/38.
[219] Mottura — zob. wyżej nr [38], przyp. 45. Via della Pedacchia została zniesiona przy budowie pomnika Wiktora Emanuela w latach 1885—1911.
[220] Martorelli — zob. wyżej nr [72], przyp. 88. Via dei Serpenti istnieje aktualnie, boczna do Via Nazionale.
[221] Santucci — zob. wyżej nr [72], przyp. 91. Pałac Książąt Piombini leżał na Via del Corso po przeciwnej stronie Piazza Colonna.
[222] Sisco, człowiek świecki, był synem sąsiada rodziny Pallottich, młodszy o trzy lata od Wincentego. Pracował jako urzędnik w państwowym zarządzie loterii. Pozostało kilkanaście listów pisanych do niego przez Pallottiego.
[223] Guerrieri, człowiek świecki; nie mamy więcej o nim wzmianek w Pismach Pallottiego.
[224] Rocatis — zob. niżej przyp. 234.
[225] Simonetti, człowiek świecki, nie mamy więcej o nim wzmianki w Pismach Pallottiego. Pałac Doria znajduje się między Piazza Navona a Via dell’Anima.
[226] Nie mamy więcej wzmianek w Pismach Pallottiego o Millingen i Brunettim.
[227] Melia, urodzony 1804 w Rzymie, zetknął się z Pallottim w Kongregacji Młodzieżowej przy kościele Santa Maria del Pianto, gdzie Pallotti pracował. W roku 1829 objął po Pallottim stanowisko dyrektora tejże Kongregacji. Pracował też z Pallottim w Rekolekcyjnym Domu Piattich na Janikulum. Od roku 1832 pełnił obowiązki wicedyrektora Kolegium Kongregacji Rozkrzewiania Wiary. Jako jeden z pierwszych zamieszkał w roku 1837 razem z Pallottim przy kościele Spirito Santo przy Via Giulia. Tam wspólnie z Pallottim, ks. Józefem Marinoni i ks. Wincentym Michettoni tworzył pierwszą wspólnotę Zjednoczenia, która jako taka została zatwierdzona i pobłogosławiona przez kardynała Odescalchi w dniu 2 X 1837, w tej wspólnocie Melia pełnił obowiązki wice-rektora. W październiku 1844 został przez Pallottiego wysłany do Londynu, do pracy wśród znajdujących się tam Włochów. Jesienią 1847 wraca do Rzymu, aby podjąć się kwesty na rzecz budowy kościoła w Londynie. W dniu 7 marca 1848 składa uroczysty akt poświecenia się Stowarzyszeniu Apostolstwa Katolickiego i zostaje mianowany rektorem misji w Londynie. W roku 1856 zostaje wybrany przełożonym generalnym Stowarzyszenia i zajmuje to stanowisko do roku 1862, potem wraca do Londynu. Umiera 11 XI 1876. Wydał drukiem następujące prace: A Treatise on Auricular Confession, dogmatical, historical & pratical, Dublin 1865; Della Confessione auriculare. Tratlato dogmatico- storico-pratico (piąte wydanie włoskie), Roma 1898 (czwarte wydanie sam przygotował w roku 1873); The Woman blessed by alt generations, London 1868; La Donna benedetta da tutte generazioni, Torino 1876; The Life of the Servant of God Vin-cent Pallotti, London 1871. Pozostało wiele listów pisanych przez Pallottiego do Melii.