Strona 07
Tom I
A. ZBIERANIE PISM W ZWIĄZKU Z PROCESEM BEATYFIKACYJNO-KANONIZACYJNYM
W grudniu 1850 roku Rada Generalna Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego mianowała księdza Karola Marię Orlandiego postulatorem i zleciła mu podjęcie starań o rozpoczęcie procesu beatyfikacyjno-kanonizacyjnego Sługi Bożego Wincentego Pallottiego. Kardynał Wikariusz Rzymu, Konstanty Patrizi, w roku 1852 poleca rozpocząć tzw. proces przygotowawczy, czyli diecezjalny. Do zadań tego procesu należało, między innymi, zebranie Pism, które pozostawił po sobie Pallotti. Zebranie całości Pism jest potrzebne, by Stolica Święta mogła osądzić, czy treść ich jest zgodna z katolicką nauką i obyczajami. Pisma Pallottiego zbierane były w latach 1860-1861 i w dniu 2 VIII 1862 roku zostały przekazane Kongregacji Świętych Obrzędów, która z kolei oddała je do oceny teologom-cenzorom.
Dnia 15 V 1886 roku członkowie Kongregacji Świętych Obrzędów zapoznali się z opiniami teologów-cenzorów i poddali dyskusji sprawę Pism Pallottiego, stwierdzając, że nic nie stoi na przeszkodzie, by proces beatyfikacyjno-kanonizacyjny prowadzić dalej. Zaznaczono przy tym, że Pism Pallottiego, znajdujących się w Archiwum Kongregacji Świętych Obrzędów, nie można będzie wydawać bez uprzedniego porozumienia się z tą Kongregacją. Papież Leon XIII w dniu 27 V 1886 roku zatwierdził powyższą decyzję.
W związku z tym, że znaleziono później jeszcze szereg Pism Pallottiego, członkowie Kongregacji Świętych Obrzędów w dniu 28 I 1895 roku ponownie się nimi zajęli, stwierdzając, iż nie zawierają niczego przeciwnego wierze i obyczajom. Papież Leon XIII zatwierdził ich decyzję w dniu 11 II 1895 roku[2] .
Pisma Pallottiego znajdowały się w Archiwum Kongregacji Świętych Obrzędów do chwili ogłoszenia heroiczności cnót Wielebnego Sługi Bożego Wincentego Pallottiego, co miało miejsce 24 I 1932 roku. Przedtem w razie potrzeby „wypożyczano” Zarządowi Generalnemu niektóre Pisma. Te zaś, które Pallotti opublikował drukiem za swego życia, zwrócono zaraz po zebraniu całości Pism. Ogólnie zebrano 2624 różnego rodzaju Pism[3] .
B. PISMA WYDANE DRUKIEM W LATACH 1850—1909
Na początku roku 1850 zmarł św. Wincenty Pallotti, a w roku 1909 na III Kapitule Generalnej (6-14 IX) założone przezeń Dzieło zostało podzielone na cztery prowincje: Niemiecką, Włosko-Amerykańską, Irlandzką i Łacińsko-Amerykańską; dwa zaś domy Stowarzyszenia w Polsce (Jajkowce i Wadowice-Kopiec) oraz dom we Florencji poddano bezpośrednio Zarządowi Generalnemu. Do chwili podziału Stowarzyszenia na prowincje można mówić o jednolitym, w pewnym
[2] Dokumenty dotyczące Pism Pallottiego — zob. Summarium ex officio, w: Sacra Rituum Congregatione […] Romana Beatificationis et Canonizationis Ven. Servi Dei Vincentii Pallotti […] Positio super Virtutibus, Roma 1911.
[3] Zob. J. Hettenkofer, Historia Piae Societatis Missionum (1835—1935), Romae 1935, s. 264—265.